De eerste weken in Squamish
Door: Daniëlle Groot Koerkamp
Blijf op de hoogte en volg Daniëlle
02 April 2018 | Canada, Squamish
Inmiddels ben ik alweer bijna een maand in Squamish en ben ik al redelijk gesetteld. De eerste beren van het seizoen zijn al gespot - helaas nog niet door mij…- en de verandering van marketeer naar au pair gaat me verrassend goed af! Natuurlijk zijn de stinkende poepluiers minder leuk dan het designen van een folder (hoe kan z’n klein kind zoveel stank produceren?!) maar eigenlijk mag ik niet klagen ;-).
De omgeving van Squamish is erg mooi. Omringd door bergen en het uitzicht is fantastisch, waar je ook kijkt. Of het nu op straat voor het huis is, of als je de supermarkt uitloopt. De pieken van de bergen zijn nog bedekt met een laagje sneeuw en de rest van de natuur is zich aan het voorbereiden op de lente. De eerste bloemen en blaadjes worden door Ollie uitvoerig bestudeerd als we de honden uitlaten en de ‘bear clips’ aan de containers moeten nu écht worden vastgemaakt als je het vuilnis buiten zet. Beren hebben namelijk al een flinke maaltijd gescoord bij de buurtjes.
Het buurtgevoel is in dit gedeelte van Squamish erg belangrijk. Het gezegde ‘beter een goede buur dan een verre vriend’ is hier niet echt van toepassing, want de buren zijn letterlijk je vrienden. Voordat je iets leuks gaat doen wordt er altijd even een berichtje gestuurd (geen Whats app, daar doen ze hier in Canada niet aan) om te vragen of er iemand mee wil. Zo hebben we laatst een rondje gewandeld met 5 honden, 4 kinderen en 7 volwassenen.
Het gezin waar ik nu onderdeel van uitmaak bestaat uit Martyn, Jenn, Ollie en Evi. Martyn heeft zijn eigen bedrijf (iets met olieprijzen in de scheepvaartindustrie) en ook Jenn werkt voor zichzelf (iets met lesgeven over bevallingshypnose). Ollie is een typische 2,5 jarige die soms zijn eten weigert, zijn speelgoed niet wil delen en springen in een waterplas het einde vindt tot het moment dat zijn broek nat wordt. Aan de andere kant is hij heel sociaal, vraagt hij soms zelf om een time-out om alles even op een rijtje te zetten en zegt hij in iedere zin 2 keer het woordje please: “Den-el, please, I need grapes please”. Daniëlle is nog een beetje te moeilijk, dus ga ik door het leven als Den-el. Dit is in ieder geval beter dan hoe zijn beste vriend Harry mij noemt: Manuël.
Evi daarentegen zegt nog geen woord, behalve jamjamjam als ze aan het eten is. Het is een echte lachebek die bij iedere vorm van oogcontact gelijk begint te stralen. Super schattig! De twee honden (Marly en Maggie) zijn bijna net zo lief, maar het voordeel van Evi is dat ze niet haart ;-)
De afgelopen weken heb ik eigenlijk niet zoveel gedaan, behalve het gezin leren kennen en de buurt ontdekken. Oh… en ik heb een 2e baan gescoord! Nothing fancy, maar wel op grote hoogte. Ik ga namelijk een paar keer per maand werken in de bediening van de ‘Squamish Gondola’, z’n 880 meter boven zeeniveau. Weer iets waar ik geen ervaring in heb, dus ben benieuwd!
Naast de ‘standaard’ dingen zoals boodschappen doen, de Walmart leegkopen, Music class en de ‘Little Explorers’-speelgroep, hebben we ook een paar mooie plekken in de omgeving bekeken. Zo hebben we gepicknickt aan een meertje en met de honden gespeeld bij de rivier. Dat is het voordeel van een klein dorpje tussen de bergen, want dit houdt in dat er veel mooie dingen te zien zijn op een relatief korte afstand.
Hoewel Squamish bekend staat om zijn mooie wandelroutes, heb ik deze nog niet gelopen. Het idee om alleen op pad te gaan, terwijl er (niet mensen-etende) beren op de loer liggen, weerhoudt me hier nog een beetje van. Gelukkig heb ik nog een aantal maanden om mijn beer-vecht-technieken onder de knie te krijgen en wat bergroutes te trotseren. Tijdens het vervroegde paasdiner van gisteravond had ik het erover met één van de buurvrouwen, die zelf alle hikes in de regio al gedaan heeft. Zij heeft me verzekerd dat er écht zélden beren hallo komen zeggen, maar juist door het woordje ZELDEN zie ik beren op de weg ;-).
Het paasdiner was erg gezellig. Jenn had vrienden uitgenodigd, zodat ze een grote kalkoen kon bereiden. Een typisch Noord-Amerikaans gerecht voor Thanksgiving, maar omdat ik Squamish met Thanksgiving al heb verlaten, zag Jenn dit als de perfecte gelegenheid om mij kennis te laten maken met het ‘Turkey Dinner’-fenomeen. Een hele dag in de keuken aan het kokkerellen: 3 soorten aardappelen, huisgemaakte jus, verschillende soorten groentes en natuurlijk… de kalkoek! Het was allemaal erg lekker.
Ik had het bereiden van het toetje op me genomen, dus de magen werden extra uitgerekt door een heerlijke paaseitjes cheesecake.
Een goed begin van Pasen dus en toen moest Ollies eerste paaseitjes zoektocht nog komen! Hij had het al een paar dagen over de paashaas en dat hij deze graag wilde zien. Gek genoeg heeft hij de paashaas gemist, terwijl hij in een andere kamer met zijn auto’s aan het spelen was (Hoe zou dat nou komen ;-)). Toen hij hoorde dat de paashaas eieren verstopt had, rende hij gelijk naar de deur want hij wilde de paashaas zien. Deze was natuurlijk in geen velden of wegen te bekennen… De paashaas is namelijk druk en was alweer op weg naar het volgende huis. Gelukkig ging zijn teleurstelling snel over in enthousiasme toen hij het eerste paasei in het vizier kreeg.
Kortom, een rustig begin van het leven als au pair. Ik ben benieuwd wat de komende tijd zal brengen!
Hopelijk wat beren die ik veilig vanuit het huis kan spotten, mooie zonnige dagen (al wordt er nog steeds sneeuw voorspeld) en hopelijk veel fantastische (wandel)tripjes naar mooie locaties. We gaan het meemaken!
Er staan natuurlijk ook weer wat foto’s online: https://myalbum.com/album/sJ7gWwZ4nJLc
Fijne 2e paasdag (geniet ook voor mij, want in Canada vieren ze dat niet)!
Liefs Daniëlle
-
02 April 2018 - 06:46
Ceciel:
Ha sis,
Leuk verhaal. Volgens mij vermaak je je prima! :)
Heb je zelf ook nog eieren gevonden of heb je ze rustig voor Ollie laten liggen?
Foto's moet ik nog bekijken, dat lukt helaas niet op mijn mobiel (link kan niet met een klik geopend worden). Maar... misschien ben ik wel de eerste die een berichtje plaatst? Mag ook wel op dit onchristelijke tijdstip.
Dikke kus van Sis en een dikke knuffel van Sophie die naast me ligt net lekker over me heen niest. hahaha. -
02 April 2018 - 07:26
Cis:
Prachtige foto’s sis! Die wandelingen moeten wel mooi zijn daar! -
02 April 2018 - 07:56
Marye:
Leuk om te lezen!! En prachtige foto’s.
Dankjewel voor het mooie verhaal voor het opstaan:-) -
02 April 2018 - 08:45
Agnes :
Hallo Daniëlle
Dat is weer genieten, met alles wat je hebt mee gemaakt lijkt het dat je al veel langer weg bent.
De beren en springende vissen zie je vast nog.
Maar war herkenbaar: één bloot voetje! -
02 April 2018 - 10:37
Christa:
Leuk geschreven Manuël ;)
Ik heb ook zin in een hike daar!
Kalm aan en pas op voor de beren.
Kuss -
02 April 2018 - 18:14
Elly:
Hallo Danielle,
Leuke om deel 2 (tijdens het paasontbijt) te lezen en dat je daar al goed gesetteld bent.
Wat een verrassend nieuws dat je er een tweede baan bij hebt, wordt vast vervolgd met deel 3.
Ze zijn vast heel blij met je omdat ze speciaal een Turkey dinner gaan maken, maar jouw paastoetje ziet er ook uit om je vingers bij af te likken.
Een tip: vergeet het woordje ZELDEN... dan zien we de volgende keer vast een beer tussen jouw mooie foto-serie staan.
Elly -
03 April 2018 - 06:44
Elise B:
Ha Daan,
Wat is het mooi daar! Ben heel benieuwd hoe je het hebt met je nieuwe baan. Vast een mooie uitzicht :). Volgende keer verwacht ik wel een berenfoto hoor. Veel plezier nog!
Xxx -
03 April 2018 - 10:44
Fien:
Ha lieve Dnlle...zo'n au pair zou ik me ook wel wensen!;)
Ze hebben het getroffen met jou....
Hier lopen er hangbuikzwijntjes in de bossen en worden er steeds meer wolven gesignaleerd.
En heb je het "gouden ei" zoeken daar nog niet geïntroduceerd?!
Zijn btw wel hele grote eieren waar Ollie naar kijkt... -
03 April 2018 - 14:19
Erna:
Dear Den-el,
De familie heeft het maar getroffen met zo'n ervaren rot!
Nog een baantje erbij op grote hoogte; via de wandelbrug (foto) geen brug voor beren of..
Elkaar berichten... niet via de app, hoe wel??
Allemachies wat een kalkoen zeg... was er nog wel plaats voor de cheesecake!?
-
05 April 2018 - 11:36
Mnq:
Hey Daan,
Allemachies lijkt wel of je in de USA bent ipv in Canada. Groot, groter ,grootst. .. De eieren, de kalkoen, de pan en de kak
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley