De steden en de bergen
Door: Danielle
Blijf op de hoogte en volg Daniëlle
26 September 2013 | Australië, Katoomba
Hai allemaal!
Vanuit het zonovergoten Katoomba kan ik jullie met trots melden dat ik eindelijk het oversteken onder de knie heb. Het heeft vier weken geduurd, maar ik kijk nu zonder na te denken de juiste kant op als ik de weg oversteek. Bravo voor mezelf! Hbo-denkniveau op zijn max ;-).
Na Tasmanië ben ik terug gegaan naar Melbourne. Het originele plan was dat ik hier een paar dagen zou blijven en die maandag naar Sydney zou vertrekken. Het is maar goed dat ik geen strakke planning hanteer en absoluut geen moeite heb met de uitdrukking ‘plannen zijn er om gewijzigd te worden’, want Sydney werd een paar dagen uitgesteld. Kylie kreeg namelijk het weekend erop vakantie en wilde dolgraag met me mee. Daarom hebben we een busticket gekocht voor vrijdagavond en heb ik nog een week in Melbourne doorgebracht.
Stiekem had ik verwacht dat ik me een beetje zou gaan ‘vervelen’ omdat ik de eerste week in Melbourne de übertoerist had uitgehangen en daardoor al heel veel van de stad had gezien. Gelukkig bleek niets minder waar en heb ik me uitstekend vermaakt! Zo heb ik de oude gevangenis van Melbourne bezocht en mocht ik met studentenkorting naar binnen. Altijd fijn als je er jonger uitziet dan je bent :-).
In elke cel van de Old Melbourne Gaol stond het levensverhaal van één van de gevangenen uitgeschreven en daarnaast stond een beeld van de persoon in kwestie. Ik weet nog wat ik dacht: ‘wat leuk om ook het gezicht bij het verhaal te zien’. Een naïeve gedachte bleek al snel, want na 30 cellen zag ineens dat het dodenmaskers waren. Oftewel een gipsen beeld van het hoofd dat werd gemaakt nadat ze waren opgehangen. Ik moet toegeven dat ik toen iets minder gecharmeerd was van de opzet, zeker omdat ik minuten daarvoor gezien had waar zij en ruim 200 gevangen de dood hadden ondervonden.
Lichtelijk opgelucht dat ik weer buiten was, liep ik naar het andere gedeelte van de gevangenis voor een groepstour. Zodra iedereen binnen was, werd de hele groep meteen ‘gearresteerd’. We werden behandeld als criminelen, werden gefouilleerd, er werd een arrestatiefoto van ons gemaakt en we werden in een cel opgesloten. Geniaal! Gelukkig werden we na 10 minuten weer vrijgelaten zodat ik alsnog de rest van Melbourne kon ontdekken.
Zo ben ik door de prachtige Fitsroy Gardens gelopen, heb ik een bezoekje gebracht aan het oude vrouwenklooster Abbotsford Convent en ben ik wezen shoppen in de vele $2-winkeltjes die Chinatown te bieden heeft.
In het weekend zijn Kylie en ik naar Queenscliff gereden. Dit is een klein havenplaatje dat linksonder Melbourne ligt. Op de terugweg zijn we gestopt in een ander kustplaatsje: Geelong. In een poging om Geelong een toeristische trekpleister te maken, heeft de burgermeester een kunstenaar ingehuurd om de stad op te leuken. Het plan heeft niet uitgepakt zoals gehoopt, maar sindsdien staat het hele strand van Geelong vol met leuke houten beelden.
De volgende dag stond een tweede roadtrip op het programma: de Dandenong Ranges. Dit is een berggebied dat een prachtig uitzicht heeft over Melbourne en de omgeving. Helaas was het iets bewolkt waardoor het uitzicht niet helemaal scherp was, maar dat mocht de pret niet drukken. Vlak voor de berg ligt namelijk een schattig dorpje dat zo uit een filmset getrokken kan zijn. Hier hebben we heerlijk geluncht en rondgelopen.
Na het weekend was het eindelijk tijd voor de Great Ocean Road. Dit is één van de dingen die ik absoluut wilde zien tijdens mijn Australië-reis. Omdat het weer in Melbourne per uur kan omslaan, was het boeken van de tour een moeilijke opdracht. Samen met de man achter de balie heb ik drie kwartier lang weersites afgezocht om een definitief uitsluitsel te krijgen of het op woensdag of op donderdag beter weer zou worden. Conclusie: er is geen pijl op te trekken! Uiteindelijk voor de woensdag gekozen en die ochtend leek het erop een prachtige dag te worden. De groep was erg gezellig, het zonnetje scheen en de gids vertelde veel interessante feitjes. Eén van mijn favoriete weetjes is de uitleg waar de naam kangoeroe vandaan komt. Toen Europeanen in Australië aankwamen zagen ze namelijk allemaal beesten rondspringen die ze nog nooit eerder gezien hadden. Ze vroegen aan de Aboriginals “Wat een gekke beesten, deze hebben we nog nooit eerder gezien. Hoe heten ze?”, waarop de Aboriginals elkaar vragend aankeken en zeiden: “Kangoeroe”. De Europeanen hebben dit opgevat als de naam van het beest, maar daadwerkelijk betekent kangoeroe: “We verstaan jullie niet. Wat bedoel je?”.
Anyway, terug naar de Great Ocean Road. De weg is prachtig en welke bocht je ook maakt, het uitzicht is vanaf elk punt fantastisch. Omdat er veel eucalyptusbomen groeien, is de Great Ocean Road een koalarijk gebied. Onderweg zijn we daarom gestopt om koala’s te spotten en binnen een mum van tijd stond de teller op 6. Ook waren er tientallen papegaaien die al schreeuwend vanuit de boom toestemming vroegen om op onze hoofden te landen. Bij mijn weten heb ik nooit gezegd dat ze dit mochten doen, maar dit zal wel eenzelfde miscommunicatie geweest zijn als tussen de Aborigionals en de Europeanen. Ik stond namelijk nog geen 10 seconden naar ze te kijken en de eerste zat al op mijn hoofd. Echt genieten van de kleurrijke vogels kon ik niet, want het enige wat ik kon doen was het maken van schietgebedjes: “Poep alsjeblieft niet. Poep alsjeblieft niet…”.
Het middagprogramma van de Great Ocean Road-tour bestond uit het bezoeken van een regenwoud en ook deze keer werd regenwoud erg letterlijk genomen. Kleine druppels, grote druppels, medium druppels – we hebben ze allemaal gezien en gevoeld want halverwege de route in het bos begon het te plenzen. Helaas voor ons stopte de regen niet zodra we het regenwoud uitwaren. Dit betekende dat we de belangrijkste trekpleister van de Great Ocean Road in de regen moesten bewonderen: de 12 apostelen. Jammer, maar desalniettemin waren ze prachtig!
Vrijdagavond was het tijd om het wisselvallige weer van Melbourne om te ruilen voor 30 graden in Sydney. Na een 12 uur durende busrit kwamen we ’s ochtends om 7 uur in Sydney aan. We namen de trein naar de hoerenbuurt St. Kilda en vonden daar al snel ons hostel. Tot grote opluchting had onze kamer geen rode lampen rondom het raam, dus konden we de gewone toerist uithangen ;-).
Kylie was erg moe van de busreis, dus ben ik die middag alleen naar de Glebe Market gegaan. Deze markt heeft een hippie-uitstraling en is een combinatie van een rommelmarkt vol tweedehands kleding, oosterse decoratie en wereldse gerechten. Kortom: helemaal mijn ding!
Die avond werd de grote New Paltz-reünietour voortgezet door uit eten te gaan met Tristan en Suyong. Tristan had zijn vrouw Emma meegenomen en zij bleek een vrouw naar mijn hart. Ze had namelijk een kortingscoupon uitgeknipt van het restaurant waar we aten! Hierdoor kregen we in totaal $40,- korting, die we daarna besteed hebben aan een heerlijke kop warme chocolademelk van San Churro’s. Deze chocolademelk is al fan-tas-tisch, maar ik kan jullie zeggen dat hij nóg lekkerder smaakt als hij ‘gratis’ is!
De volgende dag zijn Kylie en ik naar Bondi Beach gegaan. Door het prachtige weer was het erg druk op het strand en in de zee waren tientallen surfers op zoek naar de perfecte golf. Genietend van het uitzicht (en de ontblote lichamen van de mannelijke surfers ;-)) hebben we een wandelroute gevolgd die je via de kust naar een andere buitenwijk brengt. De “no worries, be happy”-mentaliteit van Bondi Beach was overal in terug te vinden. Samen met vrienden een biertje drinken op het strand, met de familie barbecueën in het park, bakken in de zon of gewoon een Italiaans ijsje eten; het leven in Bondi is goed.
Als toerist kon ik er natuurlijk niet onderuit om ook naar dé trekpleisters van Sydney te gaan: het Opera House en de Harbour Bridge. We liepen door de botanische tuinen en vanuit daar kon ik het topje van het opera huis zien. Hoe dichterbij we kwamen….. hoe lelijker het gebouw werd! Daarom hebben we weer afstand genomen en vanaf de boot naar Manly het uitzicht op het Opera House en de Harbour Brigde hervat. Super gaaf, zeker omdat het op de terugweg donker was en de vele lichtjes een fantastische skyline gaven.
Omdat Kylie nogal een shopaholic is, werd daar de dinsdag aan besteed. Hoewel ik van tevoren gewaarschuwd ben dat Australië duur is, blijf ik me verbazen. Voor de meest simpele shirtjes moet je hier al gauw $80 neerleggen en dan nog niet gesproken over de gewone boodschappen gesproken die al een fortuin kosten. Elke keer als ik boodschappen doe, ben ik weer een rib armer ;-). Zoals jullie begrijpen heb ik daarom de hand op de knip gehouden, maar gelukkig is Kylie wel goed geslaagd.
Uitgeput van het shoppen is Kylie daarom terug gegaan naar het hostel, waarop ik op ontdekkingstocht door de buurten Kings Cross en Potts Point ben gegaan. Op de plattegrond die ik bij me had, stonden beide buurten maar half weergegeven. Op mijn richtingsgevoel vertrouwende ben ik toen naar Elizabeth Harbour gelopen. Dit ging natuurlijk zonder problemen en al snel kon ik genieten van alle mooie boten die in het water dobberden. Het feit dat ik het water gedurende de hele weg kon zien, heeft natuurlijk niets met mijn fantastische navigatievaardigheden te maken ;-).
Omdat het de laatste avond was waarop Kylie en ik samen waren, besloten we uit eten te gaan. Lyrisch over de pizzeria waar Kylie de vorige keer gegeten had, was de keuze snel gemaakt. Eén blik op de menukaart en mijn honger was meteen gestild. Eén pizza kostte namelijk 30 dollar!!! Holymoly!! Een geluk bij een ongeluk is onze bestelling kwijtgeraakt en moesten we een uur wachten op de eerste pizza. Toen na 5 minuten de tweede pizza uitbleef, viel het kwartje dat we de pizza moesten delen. Als goedmakertje bood de manager ons een gratis toetje aan, waardoor de rekening uiteindelijk uit 1 pizza bestond en mijn maag super goed gevuld was met heerlijk eten. Prima!!
Na afscheid te hebben genomen van Kylie, ben ik gisteren op de trein naar Katoomba gestapt. Dit is een plaatsje in de Blue Mountains; een berggebied dat vooral bekend staat om de ‘three sisters’. Natuurlijk wilde ik veel meer zien dan deze driekoppige berg, dus heb ik vandaag een flinke wandeling gemaakt en de calorieën van de afgelopen dagen eraf getraind. Kylie heeft me namelijk allerlei soorten Australische lekkernijen laten proeven en (helaas voor mij) is er maar 1 ding dat ik niet lekker vind. Oje…. Dat wordt nog wat de komende maanden, haha.
De wandeling door de Blue Mountains was erg mooi! Op aanraden van de hostelmedewerkster heb ik de verlengde versie van de Prince Henry Cliff Walk gelopen. Tijdens deze route zie je de bergen vanaf verschillende uitkijkpunten en loop je van waterval naar waterval. Door het prachtige weer waren de bergen helaas niet echt blauw zoals je ze op ansichtkaarten ziet, maar juist door de verschillende kleuren vond ik het een mooie wandeling!
Wat de planning vanaf morgen is, weet ik nog niet. Mijn hersenen zijn constant bezig om een keuze te maken tussen nog een dag in de Blue Mountains blijven, of terug naar Sydney om op zoek te gaan naar een lift richting Byron Bay. Hopelijk heb ik vannacht een verklarende droom en sta ik morgenvroeg op met hét plan. We zullen het zien ;-)
Op veler verzoek wilde ik nóg meer foto’s uploaden dan de vorige keer, maar helaas is het internet zo traag dat het uploaden van één foto meer dan een half uur duurt. Maar lieve mensen, ik ben gisteravond al begonnen met uploaden dus er staan toch een aantal foto’s voor jullie gereed: http://www.mijnalbum.nl/Album=MFTLQFZJ#X3LT8QHG
Veel liefs van mij!
Vanuit het zonovergoten Katoomba kan ik jullie met trots melden dat ik eindelijk het oversteken onder de knie heb. Het heeft vier weken geduurd, maar ik kijk nu zonder na te denken de juiste kant op als ik de weg oversteek. Bravo voor mezelf! Hbo-denkniveau op zijn max ;-).
Na Tasmanië ben ik terug gegaan naar Melbourne. Het originele plan was dat ik hier een paar dagen zou blijven en die maandag naar Sydney zou vertrekken. Het is maar goed dat ik geen strakke planning hanteer en absoluut geen moeite heb met de uitdrukking ‘plannen zijn er om gewijzigd te worden’, want Sydney werd een paar dagen uitgesteld. Kylie kreeg namelijk het weekend erop vakantie en wilde dolgraag met me mee. Daarom hebben we een busticket gekocht voor vrijdagavond en heb ik nog een week in Melbourne doorgebracht.
Stiekem had ik verwacht dat ik me een beetje zou gaan ‘vervelen’ omdat ik de eerste week in Melbourne de übertoerist had uitgehangen en daardoor al heel veel van de stad had gezien. Gelukkig bleek niets minder waar en heb ik me uitstekend vermaakt! Zo heb ik de oude gevangenis van Melbourne bezocht en mocht ik met studentenkorting naar binnen. Altijd fijn als je er jonger uitziet dan je bent :-).
In elke cel van de Old Melbourne Gaol stond het levensverhaal van één van de gevangenen uitgeschreven en daarnaast stond een beeld van de persoon in kwestie. Ik weet nog wat ik dacht: ‘wat leuk om ook het gezicht bij het verhaal te zien’. Een naïeve gedachte bleek al snel, want na 30 cellen zag ineens dat het dodenmaskers waren. Oftewel een gipsen beeld van het hoofd dat werd gemaakt nadat ze waren opgehangen. Ik moet toegeven dat ik toen iets minder gecharmeerd was van de opzet, zeker omdat ik minuten daarvoor gezien had waar zij en ruim 200 gevangen de dood hadden ondervonden.
Lichtelijk opgelucht dat ik weer buiten was, liep ik naar het andere gedeelte van de gevangenis voor een groepstour. Zodra iedereen binnen was, werd de hele groep meteen ‘gearresteerd’. We werden behandeld als criminelen, werden gefouilleerd, er werd een arrestatiefoto van ons gemaakt en we werden in een cel opgesloten. Geniaal! Gelukkig werden we na 10 minuten weer vrijgelaten zodat ik alsnog de rest van Melbourne kon ontdekken.
Zo ben ik door de prachtige Fitsroy Gardens gelopen, heb ik een bezoekje gebracht aan het oude vrouwenklooster Abbotsford Convent en ben ik wezen shoppen in de vele $2-winkeltjes die Chinatown te bieden heeft.
In het weekend zijn Kylie en ik naar Queenscliff gereden. Dit is een klein havenplaatje dat linksonder Melbourne ligt. Op de terugweg zijn we gestopt in een ander kustplaatsje: Geelong. In een poging om Geelong een toeristische trekpleister te maken, heeft de burgermeester een kunstenaar ingehuurd om de stad op te leuken. Het plan heeft niet uitgepakt zoals gehoopt, maar sindsdien staat het hele strand van Geelong vol met leuke houten beelden.
De volgende dag stond een tweede roadtrip op het programma: de Dandenong Ranges. Dit is een berggebied dat een prachtig uitzicht heeft over Melbourne en de omgeving. Helaas was het iets bewolkt waardoor het uitzicht niet helemaal scherp was, maar dat mocht de pret niet drukken. Vlak voor de berg ligt namelijk een schattig dorpje dat zo uit een filmset getrokken kan zijn. Hier hebben we heerlijk geluncht en rondgelopen.
Na het weekend was het eindelijk tijd voor de Great Ocean Road. Dit is één van de dingen die ik absoluut wilde zien tijdens mijn Australië-reis. Omdat het weer in Melbourne per uur kan omslaan, was het boeken van de tour een moeilijke opdracht. Samen met de man achter de balie heb ik drie kwartier lang weersites afgezocht om een definitief uitsluitsel te krijgen of het op woensdag of op donderdag beter weer zou worden. Conclusie: er is geen pijl op te trekken! Uiteindelijk voor de woensdag gekozen en die ochtend leek het erop een prachtige dag te worden. De groep was erg gezellig, het zonnetje scheen en de gids vertelde veel interessante feitjes. Eén van mijn favoriete weetjes is de uitleg waar de naam kangoeroe vandaan komt. Toen Europeanen in Australië aankwamen zagen ze namelijk allemaal beesten rondspringen die ze nog nooit eerder gezien hadden. Ze vroegen aan de Aboriginals “Wat een gekke beesten, deze hebben we nog nooit eerder gezien. Hoe heten ze?”, waarop de Aboriginals elkaar vragend aankeken en zeiden: “Kangoeroe”. De Europeanen hebben dit opgevat als de naam van het beest, maar daadwerkelijk betekent kangoeroe: “We verstaan jullie niet. Wat bedoel je?”.
Anyway, terug naar de Great Ocean Road. De weg is prachtig en welke bocht je ook maakt, het uitzicht is vanaf elk punt fantastisch. Omdat er veel eucalyptusbomen groeien, is de Great Ocean Road een koalarijk gebied. Onderweg zijn we daarom gestopt om koala’s te spotten en binnen een mum van tijd stond de teller op 6. Ook waren er tientallen papegaaien die al schreeuwend vanuit de boom toestemming vroegen om op onze hoofden te landen. Bij mijn weten heb ik nooit gezegd dat ze dit mochten doen, maar dit zal wel eenzelfde miscommunicatie geweest zijn als tussen de Aborigionals en de Europeanen. Ik stond namelijk nog geen 10 seconden naar ze te kijken en de eerste zat al op mijn hoofd. Echt genieten van de kleurrijke vogels kon ik niet, want het enige wat ik kon doen was het maken van schietgebedjes: “Poep alsjeblieft niet. Poep alsjeblieft niet…”.
Het middagprogramma van de Great Ocean Road-tour bestond uit het bezoeken van een regenwoud en ook deze keer werd regenwoud erg letterlijk genomen. Kleine druppels, grote druppels, medium druppels – we hebben ze allemaal gezien en gevoeld want halverwege de route in het bos begon het te plenzen. Helaas voor ons stopte de regen niet zodra we het regenwoud uitwaren. Dit betekende dat we de belangrijkste trekpleister van de Great Ocean Road in de regen moesten bewonderen: de 12 apostelen. Jammer, maar desalniettemin waren ze prachtig!
Vrijdagavond was het tijd om het wisselvallige weer van Melbourne om te ruilen voor 30 graden in Sydney. Na een 12 uur durende busrit kwamen we ’s ochtends om 7 uur in Sydney aan. We namen de trein naar de hoerenbuurt St. Kilda en vonden daar al snel ons hostel. Tot grote opluchting had onze kamer geen rode lampen rondom het raam, dus konden we de gewone toerist uithangen ;-).
Kylie was erg moe van de busreis, dus ben ik die middag alleen naar de Glebe Market gegaan. Deze markt heeft een hippie-uitstraling en is een combinatie van een rommelmarkt vol tweedehands kleding, oosterse decoratie en wereldse gerechten. Kortom: helemaal mijn ding!
Die avond werd de grote New Paltz-reünietour voortgezet door uit eten te gaan met Tristan en Suyong. Tristan had zijn vrouw Emma meegenomen en zij bleek een vrouw naar mijn hart. Ze had namelijk een kortingscoupon uitgeknipt van het restaurant waar we aten! Hierdoor kregen we in totaal $40,- korting, die we daarna besteed hebben aan een heerlijke kop warme chocolademelk van San Churro’s. Deze chocolademelk is al fan-tas-tisch, maar ik kan jullie zeggen dat hij nóg lekkerder smaakt als hij ‘gratis’ is!
De volgende dag zijn Kylie en ik naar Bondi Beach gegaan. Door het prachtige weer was het erg druk op het strand en in de zee waren tientallen surfers op zoek naar de perfecte golf. Genietend van het uitzicht (en de ontblote lichamen van de mannelijke surfers ;-)) hebben we een wandelroute gevolgd die je via de kust naar een andere buitenwijk brengt. De “no worries, be happy”-mentaliteit van Bondi Beach was overal in terug te vinden. Samen met vrienden een biertje drinken op het strand, met de familie barbecueën in het park, bakken in de zon of gewoon een Italiaans ijsje eten; het leven in Bondi is goed.
Als toerist kon ik er natuurlijk niet onderuit om ook naar dé trekpleisters van Sydney te gaan: het Opera House en de Harbour Bridge. We liepen door de botanische tuinen en vanuit daar kon ik het topje van het opera huis zien. Hoe dichterbij we kwamen….. hoe lelijker het gebouw werd! Daarom hebben we weer afstand genomen en vanaf de boot naar Manly het uitzicht op het Opera House en de Harbour Brigde hervat. Super gaaf, zeker omdat het op de terugweg donker was en de vele lichtjes een fantastische skyline gaven.
Omdat Kylie nogal een shopaholic is, werd daar de dinsdag aan besteed. Hoewel ik van tevoren gewaarschuwd ben dat Australië duur is, blijf ik me verbazen. Voor de meest simpele shirtjes moet je hier al gauw $80 neerleggen en dan nog niet gesproken over de gewone boodschappen gesproken die al een fortuin kosten. Elke keer als ik boodschappen doe, ben ik weer een rib armer ;-). Zoals jullie begrijpen heb ik daarom de hand op de knip gehouden, maar gelukkig is Kylie wel goed geslaagd.
Uitgeput van het shoppen is Kylie daarom terug gegaan naar het hostel, waarop ik op ontdekkingstocht door de buurten Kings Cross en Potts Point ben gegaan. Op de plattegrond die ik bij me had, stonden beide buurten maar half weergegeven. Op mijn richtingsgevoel vertrouwende ben ik toen naar Elizabeth Harbour gelopen. Dit ging natuurlijk zonder problemen en al snel kon ik genieten van alle mooie boten die in het water dobberden. Het feit dat ik het water gedurende de hele weg kon zien, heeft natuurlijk niets met mijn fantastische navigatievaardigheden te maken ;-).
Omdat het de laatste avond was waarop Kylie en ik samen waren, besloten we uit eten te gaan. Lyrisch over de pizzeria waar Kylie de vorige keer gegeten had, was de keuze snel gemaakt. Eén blik op de menukaart en mijn honger was meteen gestild. Eén pizza kostte namelijk 30 dollar!!! Holymoly!! Een geluk bij een ongeluk is onze bestelling kwijtgeraakt en moesten we een uur wachten op de eerste pizza. Toen na 5 minuten de tweede pizza uitbleef, viel het kwartje dat we de pizza moesten delen. Als goedmakertje bood de manager ons een gratis toetje aan, waardoor de rekening uiteindelijk uit 1 pizza bestond en mijn maag super goed gevuld was met heerlijk eten. Prima!!
Na afscheid te hebben genomen van Kylie, ben ik gisteren op de trein naar Katoomba gestapt. Dit is een plaatsje in de Blue Mountains; een berggebied dat vooral bekend staat om de ‘three sisters’. Natuurlijk wilde ik veel meer zien dan deze driekoppige berg, dus heb ik vandaag een flinke wandeling gemaakt en de calorieën van de afgelopen dagen eraf getraind. Kylie heeft me namelijk allerlei soorten Australische lekkernijen laten proeven en (helaas voor mij) is er maar 1 ding dat ik niet lekker vind. Oje…. Dat wordt nog wat de komende maanden, haha.
De wandeling door de Blue Mountains was erg mooi! Op aanraden van de hostelmedewerkster heb ik de verlengde versie van de Prince Henry Cliff Walk gelopen. Tijdens deze route zie je de bergen vanaf verschillende uitkijkpunten en loop je van waterval naar waterval. Door het prachtige weer waren de bergen helaas niet echt blauw zoals je ze op ansichtkaarten ziet, maar juist door de verschillende kleuren vond ik het een mooie wandeling!
Wat de planning vanaf morgen is, weet ik nog niet. Mijn hersenen zijn constant bezig om een keuze te maken tussen nog een dag in de Blue Mountains blijven, of terug naar Sydney om op zoek te gaan naar een lift richting Byron Bay. Hopelijk heb ik vannacht een verklarende droom en sta ik morgenvroeg op met hét plan. We zullen het zien ;-)
Op veler verzoek wilde ik nóg meer foto’s uploaden dan de vorige keer, maar helaas is het internet zo traag dat het uploaden van één foto meer dan een half uur duurt. Maar lieve mensen, ik ben gisteravond al begonnen met uploaden dus er staan toch een aantal foto’s voor jullie gereed: http://www.mijnalbum.nl/Album=MFTLQFZJ#X3LT8QHG
Veel liefs van mij!
-
26 September 2013 - 12:28
Agnes:
Eerst! -
26 September 2013 - 12:38
Wgm:
suuuuuuuuuuuuuuper !!!!!!!!!!!!!! -
26 September 2013 - 12:43
Agnes:
Hoi Daniëlle
Wat weer een fantastisch verhaal!
Wat lachen om de papegaaien en toch schoon gebleven. ( een engeltje)?
Jorn vond de foto's erg mooi!
Oons is zuunig hé !
Geniet de komende tijd dan geniet ik weer van jou verhaal.
Kus mama -
26 September 2013 - 13:07
Marye:
Achter mijn bureautje waar ik de komende 4,5 uur nog moet zitten, lees ik jouw verhaal tussen de telefoontjes door....
Geweldig, wat een avontuur weer!
Geniet er weer van de komende tijd:D
Liefs -
26 September 2013 - 15:40
Monique F:
Ha Daniëlle,
Goed idee om naar Australië te gaan, dat kan je wel zien aan de geweldige foto's, dat wordt t.z.t. een heel dik fotoboek ... of een encyclopedie ;-)
Veel plezier, wij genieten met je mee!
Liefs en groeten, Monique (en Paul natuurlijk ook) -
26 September 2013 - 16:19
Christa:
Nice Daan! :D Fijn om tussen het werken door weer even je verhaal te lezen! Te gek!! Je foto's zien er prachtig uit. Lekkere kop chocolademelk ;) Blijf genieten! X -
26 September 2013 - 17:22
Elly:
Hallo Daniëlle,
Als je dit bijzondere reisverslag en de schitterende foto's ziet dan wil je toch maar EEN ding en dat is zelf ook op vakantie gaan en gaan genieten in een ander land met mooie cultuur, natuur, strand en vriendelijke mensen, dus Daan wat mij betreft goed voorbeeld doet goed volgen, (al is het volgen niet naar Australie).
Ik wens je nog veel reisplezier en zie nu al weer uit naar deel 3 van het boek.
Lieve groet,
Elly -
26 September 2013 - 19:23
Ceciel:
Tja, daar zit je dan met een bord boerenkool op schoot op de bank, met de verwarming aan een zonnig verhaal te lezen terwijl het buiten al schemerig wordt. Ben gelukkig maar een klein beetje jaloers! ;) Leuk verhaal weer en er mogen nog veel meer foto's bij! :) Ben erg benieuwd naar het vervolg van je reis, maar gelukkig hou je me op de hoogte via de whats app! ;) Geniet van het prachtige weer daar en veel plezier op je verdere reis!
Heel veel plezier bij Amelia! Doe haar de groetjes!
xx Ceciel -
26 September 2013 - 22:58
Erna:
Hoi Daniëlle,
Ben ik vandaag heel toevallig ;) op de Wesenberg klinkt er een zacht pingeltje. Je moeder als een speer in de benen richting haar ipad: "Berichtje van dochter lief". Gedreven als ze is als eerste reageren en dat is haar gelukt, maar dan ook maar heeeel net, want door het fanatisme is een type fout snel gemaakt. Nauwelijks verzonden en met zweet nog aan haar vingertoppen, kan ze de telefoon opnemen als Wilfried belt: 'Agnes jij toch weer eerder is'. Daan je brengt in het Sallandse land heel wat in beweging. Ik ben weer onder de indruk van onze HBO studente, die buiten het zelfstandig oversteken (echt een pluim!!) ons ook voorziet van dito verhalen en foto's. Mooi, mooi, mooi meid!
Toedeloe,
Erna -
27 September 2013 - 00:53
Fien:
Hey Danielle
en welke kant heeft de droom je opgestuurd?
mooi reisverslag
en ja ik geloof dat ik nu weer die foto met de allerlekkerste chocomelk toch weer de topper vind !
en ja...hier wordt vannacht vorst aan de grond voorspeld; kunnen we binnekort weer aan de boerenkoolstamppot.
Have Fun
Fxxn -
27 September 2013 - 09:21
Marloes:
Leuk leuk leuk! Echt geweldig! En die foto's zijn ook echt heel erg mooi! Xxx -
27 September 2013 - 15:08
Elise (P :)):
Daan!
Mooi verhaal weer zeg! Leuk dat je lekker de toerist kan uithangen!
Jammer dat je de foto met je nieuwe kapsel niet hebt geupload :p.
Heeeeeel veel plezier en graag weer een foto van de week :)
Bye Bye
xx Elise -
28 September 2013 - 07:52
MNQ:
Hello,
Ik zie dat de prijs is gestegen van het mooie jasje. Dingen met een verhaal worden altijd waardevoller heb ik geleerd aan de wesenberg.
Wat vogels op je hoofd betrefd, geen idee of dat een feit is voor elke vogel maar die zien je haren als bouwmateriaal voor hun nest;). Voordeel likt me dan weer dat ze hun eigen nest niet bevuilen dus de volgende keer niet meer bang zijn voor de schijterij:) -
28 September 2013 - 09:43
Marcella:
Klinkt heerlijk!! Jaloersmakend nu het hier weer koud begint te worden.
En we natuurlijk allemaal hard doorwerken!
Geniet ervan! Leuk om even kijkje te kunnen nemen in je vette reis!
Benieuwd waar je nu ondertussen bent!
xx Marcella -
30 September 2013 - 16:06
Tetske:
Wow, klinkt heerlijk allemaal! Leuk dat je al zoveel gezien hebt en nog iedere dag allemaal nieuwe plannen maakt. Ik moest erg lachen om je papegaaienverhaal, haha, dat heb jij weer!
Veel plezier de komende weken, ik wacht weer vol verwachting op het volgende verhaal! x -
30 September 2013 - 18:04
Tim:
Hee,
Wat een leuk en spannend (lang) verhaal weer.
leuk om te lezen dat je het naar je zin hebt.
waren die pizza's zo groot dan dat je er met zijn 2en genoeg aan had?
Dat die papegaaien zo vrij rond vliegen, dat is heel wat anders dan dat we hier gewend zijn.
Veel plezier verder op de reis.
Groetjes uit Broekland. -
01 Oktober 2013 - 09:50
Els:
Wow Danielle, wat ziet het er allemaal leuk uit! Ik kan zien dat je geniet. Wat een goede beslissing is het geweest of niet dan!
X Els -
13 Oktober 2013 - 15:29
M+G:
Mooi hoor!!!!!!!!!!!!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
