Bye bye Squamish
Door: Daniëlle Groot Koerkamp
Blijf op de hoogte en volg Daniëlle
24 September 2018 | Canada, Squamish
Good morning Nederland!
Het lijkt nog maar gisteren dat Paulien weer op het vliegtuig terug naar Amsterdam stapte. Wat zeg ik: Ollie vraagt nog steeds naar haar, dus er worden geregeld video’s naar ‘pooliejn’ gestuurd. Toch is het alweer een maand geleden. Dat betekent niet alleen dat de tijd vliegt, maar vooral dat ik nu VAKANTIE heb!
Hopelijk heb ik de afgelopen 7 maanden genoeg dollars bij elkaar gebikkeld om ruim 2 maanden te kunnen reizen. En reis nummer 1 is begonnen, want afgelopen vrijdag heb ik Ceciel, Rutger en Sophie als verrassing van het vliegveld gehaald. Meer over de avonturen van Cis & Sis 2.0 volgen over een maand, want eerst wil ik terugblikken op de afgelopen weken.
Gelukkig voor jullie kan ik deze keer kort maar krachtig zijn, want wat heb ik allemaal gedaan: bar weinig. Niet helemaal terecht natuurlijk, want ik heb natuurlijk geprobeerd wat laatste extra centen binnen te harken. Zo heb ik 2 shifts op de Gondola gewerkt, een nieuwe website afgerond en heb ik ook als au pair aardig wat uurtjes gespendeerd. Toch was er voor leuke-leuke dingen niet heel veel ruimte. Dit kwam voornamelijk door het weer, want de zomer is voorbij en de regen kwam hier met bakken uit de hemel. Groot voordeel is: alle bosbranden zijn inmiddels gedoofd. Groot nadeel: beide bruiloften die ik op de Gondola gewerkt heb, hadden totaal geen uitzicht.
Gelukkig heb ik toch nog wat zonnestraaltjes kunnen pakken en een prachtige zondag kunnen genieten van Vancouver. Daar heb ik daar de bekende ‘sea wall’ rondom Stanley Park gewandeld. 10 kilometer langs het water, met op elke hoek weer wat moois. Dan heb ik het niet zo zeer over de shirtloze mannen die voorbij liepen, maar vooral over het natuurschoon ;-).
Nadat ik de calorietjes verband had, besloot ik voor mijn allereerst A&W burger te gaan. Dit is een Canadese burgerketen, beetje als McD maar dan iets beter. Althans… dat is wat mij verteld werd. Het woord ‘beter’ zou ik niet gebruiken. Het woord ‘duurder’ komt eerder in mij op. Want een burger met frietjes kostte bijna evenveel als een daarvoor gekocht shirtje. Achja… nu kan ik in ieder geval mee praten over de A&W-hype ;-) Dat is ook wat waard.
Over burgers gesproken: een paar dagen later stond er weer een burger voor mijn neus! De Gondola gaf namelijk een afscheidsfeestje voor alle medewerkers, aangezien de zomer voorbij is en 80% van de medewerkers dan weg gaat. Grappig om collega’s te zien in hun normale outfit, netjes opgemaakt en (de meesten) extra vrolijk van de drank. Het was in ieder geval een gezellige avond en het was natuurlijk ook goed om een afsluiting te hebben en van de collega’s afscheid te kunnen nemen.
Tijd om de burger-calorietjes er weer af te trainen. Een (zweet)druppel op een hete plaat, maar beter 2 dagen een proefabonnement op de sportschool dan helemaal niet sporten. Omdat ik aardig wat au pair uren had, besloot ik om rond 7 uur ’s ochtends naar de sportschool te wandelen. Met dat ik aan het wandelen was, zat ik na te denken over dat het nog best wel vroeg was (uiteraard ook een momentje van trots op mezelf) en dat er misschien nog wel beren actief zouden zijn. Een klein kijkje in mijn hersenen:
>> Ja, misschien zijn er écht nog wel beren!
>> Nice, maar wat zou ik doen als ik een beer zie?
>> Ahh, joh, maak je niet druk want die kans is echt HOLY GUACAMOLE!!
>> Euuuhhh… Hiiiii beertje. Ik zie jou, jij ziet mij. Als ik nou gewoon rustig doorloop, dan kan jij lekker het afval oppeuzelen. Oke? Deal?
* snel doorlopen, maar niet te snel want tja… dan gaan ze misschien achterna *
>> OMG OMG OMG OMG – that did not just happen…. En ik maar denken ‘wat zou ik doen als’. Heb ik weer….
* 10 minuten later toen ik écht zeker was dat de beer mij niet achterna zat *
>> Oke, ghehe – pfiew… Eigenlijk best wel vet.
>> Had ik maar een foto gemaakt want veel dichterbij ga ik ze niet zien. Waaah, nee – dat had ik nooooit durven doen.
(nu heb ik uiteraard spijt dat ik geen foto heb gemaakt, want er zat serieus maar 2 meter tussen de beer en mij ;-))
Dat ook de beren calorieën aan het naar binnen stouwen zijn, bleek ruim een week later toen ik de honden aan het uitlaten was. De standaard uitlaatroute is door een stuk bos, via een woonwijk, een klein stukje bos en dan terug naar huis. Tijdens het wandelen in het bos waren beide honden super alert en begon ik al een beetje te zweten. Wat extra tempo in mijn looppas en vooral veel geluid makend (Good girl Maggie!! Come on Marley!! etc), stapte ik zonder kleerscheuren het bos uit. Ik kan jullie eerlijk toegeven: dit was een pak van mijn hart. Een beer tegenkomen in een woonwijk, vind ik namelijk iets anders dan een beer tegenkomen in een bos. Anyway, met een weer rustige hartslag liep ik verder door de woonwijk, toen ik in mijn linkerooghoek ineens de grootste beer zag die ik ooit gezien heb! Oke, de teller staat pas om 4, maar toch… Wat een bakbeest! Ik schrok me werkelijk waar een ongeluk. Dat beest was echt MASSIVE en als hij (boze mannenkop erop) besloten had mij aan te vallen, was ik echt zwaar de Sjaak geweest. Er zat namelijk z’n 10 meter van totale leegte tussen ons (als je de boomstronk niet mee rekent). En als je denkt: ‘je had de honden toch bij je, die beschermen je wel’, dan denk je het fout. Maggie had de staart tussen haar benen en Marley was zo druk bezig met het bestuderen van een takje dat ze de beer niet eens in de gaten had. Een schat van een hond, maar ze heeft wel wat hersencellen moeten inruilen voor haar looks. Gelukkig ook dit is goed afgelopen, heeft de beer me niet achtervolgd en ook hier ben ik weer een (achteraf gave) ervaring rijker.
Ook heb ik vorige week ander wildlife gezien: mijn allereerste racoon! Een wasbeertje liep zomaar de straat over en had schijt aan de auto’s en aan mij! Nice nice nice en een stuk minder gevaarlijk :-) Helaas ook hier geen foto van, haha!
Naast de schrik van de beren, heb ik een ander horror-moment meegemaakt. Ik moest tijdens een bruiloft werken op de Gondola. Het was écht heel mooi opgezet, de bruid was prachtig en aan alles was gedacht. Zo was er een ‘snoepjes tafel’ met lollies, popcorn en een hele schaal M&M’s. Geen klein schaaltje, maar een schaal groter dan de gemiddelde vissenkom zat nokjes vol. Toen ik dat zag dacht ik gelijk: “Ooehhhh, jaaaa hoor! Come to mama!”
Aan het einde van de avond zag ik tot mijn grote verbazing (gemixt met blijheid) dat de schaal met M&M’s nog z’n 3/4 vol zat. De wedding planner ging in de opruimmodus en het ene na het andere werd weggegooid (van boeketten tot tafellopers). Ondertussen was ik de glazen aan het afwassen toen ik de wedding planner met de schaal M&M’s mijn kant op zag lopen. Mijn ogen werden groot, mijn mond werd waterig en toen gebeurde het onvoorstelbare: de hele schaal M&M’s werd in de prullenbak gegooid!!!
Na mijn NEEEEEEEEE-kreet keek de planner om en zei: “Oh, goh, ja… dit had ik natuurlijk ook aan het personeel kunnen geven! Achja, jammer.” Toen werden mijn ogen waterig en mijn mond groot ;-) (geintje)
Gelukkig is dit de enige horror die ik de afgelopen maand mee heb gemaakt, want de rest was dus rustig, maar dikke prima. Nu laat ik het feit dat ik ondergekotst ben door Evie achterwege, want dat moment kan niet opbotsen tegen het M&M-fiasco ;-)
Het au pairen ging verder ook z’n gangetje afgelopen maand. Lekker naar de speeltuin, play dates met buurjongen Harry, hiken bij de Gondola, treintje spelen, etc. Het was dus een leuke maand om mee af te sluiten, ondanks dat we ook veel dagen binnen hebben gezeten door de regen. Om mijn tijd als au pair goed af te sluiten, werd er vanavond een afscheidsborrel voor mij georganiseerd. Onder het genot van een zelfgebakken Hollandse appeltaart, hebben Ceciel & Rutger kennis gemaakt met de mensen die de afgelopen 7 maanden hebben bijgedragen aan een top tijd. Van Lieselotte en Kevin, tot aan Ingrid en alle buren. Het was een hele gezellige avond en extra leuk dat Ceciel en Rutger nu ook mijn ‘Canadian crew’ hebben ontmoet.
Ik kijk heel goed terug op mijn tijd als au pair en ik heb absoluut geen spijt van mijn keuze om een baan in marketing tijdelijk te verruilen voor het schoonmaken van gepoepte billetjes. Alle knuffels, lachjes en hilarische kinderuitspraken, had ik voor geen goud willen missen. De projecten en werkzaamheden die ik ernaast gedaan heb, hebben de ervaring éxtra leuk gemaakt. Dat ik ook marketingklusjes heb kunnen doen is natuurlijk helemaal te gek, waardoor ik eigenlijk the best of both worlds had.
Vanaf morgen ga ik ook samen met Ceciel, Rutger en Sophie op zoek naar the best of the world, door met een enorme camper door west Canada te reizen. Ik ben niet alleen heel erg benieuwd wat de natuur voor ons in spe heeft, maar ook heel erg benieuwd naar Sophie die van baby naar mini-mensje gegaan is. Ik kan in ieder geval niet wachten om met Cis, Ruddie en Sophie een mooi avontuur tegemoet te gaan! Het is sowieso Cis & Sis 2.0, of zoals Ceciel zegt: een first class update! Maar dat kan ook niet anders als zwagerlief Rutger aan de mix wordt toegevoegd (slijm slijm – ik moet nog 3 weken met die jongen in een camper zitten) ;-)
Tijd voor een nieuw hoofdstuk aan mijn Canada avontuur! To be continued…
Xx Daniëlle
Ps. deze keer alleen wat snelle snaps van mijn mobiel, maar er staan natuurlijk weer wat foto's klaar: https://myalbum.com/album/mcjosbkOANa0
Het lijkt nog maar gisteren dat Paulien weer op het vliegtuig terug naar Amsterdam stapte. Wat zeg ik: Ollie vraagt nog steeds naar haar, dus er worden geregeld video’s naar ‘pooliejn’ gestuurd. Toch is het alweer een maand geleden. Dat betekent niet alleen dat de tijd vliegt, maar vooral dat ik nu VAKANTIE heb!
Hopelijk heb ik de afgelopen 7 maanden genoeg dollars bij elkaar gebikkeld om ruim 2 maanden te kunnen reizen. En reis nummer 1 is begonnen, want afgelopen vrijdag heb ik Ceciel, Rutger en Sophie als verrassing van het vliegveld gehaald. Meer over de avonturen van Cis & Sis 2.0 volgen over een maand, want eerst wil ik terugblikken op de afgelopen weken.
Gelukkig voor jullie kan ik deze keer kort maar krachtig zijn, want wat heb ik allemaal gedaan: bar weinig. Niet helemaal terecht natuurlijk, want ik heb natuurlijk geprobeerd wat laatste extra centen binnen te harken. Zo heb ik 2 shifts op de Gondola gewerkt, een nieuwe website afgerond en heb ik ook als au pair aardig wat uurtjes gespendeerd. Toch was er voor leuke-leuke dingen niet heel veel ruimte. Dit kwam voornamelijk door het weer, want de zomer is voorbij en de regen kwam hier met bakken uit de hemel. Groot voordeel is: alle bosbranden zijn inmiddels gedoofd. Groot nadeel: beide bruiloften die ik op de Gondola gewerkt heb, hadden totaal geen uitzicht.
Gelukkig heb ik toch nog wat zonnestraaltjes kunnen pakken en een prachtige zondag kunnen genieten van Vancouver. Daar heb ik daar de bekende ‘sea wall’ rondom Stanley Park gewandeld. 10 kilometer langs het water, met op elke hoek weer wat moois. Dan heb ik het niet zo zeer over de shirtloze mannen die voorbij liepen, maar vooral over het natuurschoon ;-).
Nadat ik de calorietjes verband had, besloot ik voor mijn allereerst A&W burger te gaan. Dit is een Canadese burgerketen, beetje als McD maar dan iets beter. Althans… dat is wat mij verteld werd. Het woord ‘beter’ zou ik niet gebruiken. Het woord ‘duurder’ komt eerder in mij op. Want een burger met frietjes kostte bijna evenveel als een daarvoor gekocht shirtje. Achja… nu kan ik in ieder geval mee praten over de A&W-hype ;-) Dat is ook wat waard.
Over burgers gesproken: een paar dagen later stond er weer een burger voor mijn neus! De Gondola gaf namelijk een afscheidsfeestje voor alle medewerkers, aangezien de zomer voorbij is en 80% van de medewerkers dan weg gaat. Grappig om collega’s te zien in hun normale outfit, netjes opgemaakt en (de meesten) extra vrolijk van de drank. Het was in ieder geval een gezellige avond en het was natuurlijk ook goed om een afsluiting te hebben en van de collega’s afscheid te kunnen nemen.
Tijd om de burger-calorietjes er weer af te trainen. Een (zweet)druppel op een hete plaat, maar beter 2 dagen een proefabonnement op de sportschool dan helemaal niet sporten. Omdat ik aardig wat au pair uren had, besloot ik om rond 7 uur ’s ochtends naar de sportschool te wandelen. Met dat ik aan het wandelen was, zat ik na te denken over dat het nog best wel vroeg was (uiteraard ook een momentje van trots op mezelf) en dat er misschien nog wel beren actief zouden zijn. Een klein kijkje in mijn hersenen:
>> Ja, misschien zijn er écht nog wel beren!
>> Nice, maar wat zou ik doen als ik een beer zie?
>> Ahh, joh, maak je niet druk want die kans is echt HOLY GUACAMOLE!!
>> Euuuhhh… Hiiiii beertje. Ik zie jou, jij ziet mij. Als ik nou gewoon rustig doorloop, dan kan jij lekker het afval oppeuzelen. Oke? Deal?
* snel doorlopen, maar niet te snel want tja… dan gaan ze misschien achterna *
>> OMG OMG OMG OMG – that did not just happen…. En ik maar denken ‘wat zou ik doen als’. Heb ik weer….
* 10 minuten later toen ik écht zeker was dat de beer mij niet achterna zat *
>> Oke, ghehe – pfiew… Eigenlijk best wel vet.
>> Had ik maar een foto gemaakt want veel dichterbij ga ik ze niet zien. Waaah, nee – dat had ik nooooit durven doen.
(nu heb ik uiteraard spijt dat ik geen foto heb gemaakt, want er zat serieus maar 2 meter tussen de beer en mij ;-))
Dat ook de beren calorieën aan het naar binnen stouwen zijn, bleek ruim een week later toen ik de honden aan het uitlaten was. De standaard uitlaatroute is door een stuk bos, via een woonwijk, een klein stukje bos en dan terug naar huis. Tijdens het wandelen in het bos waren beide honden super alert en begon ik al een beetje te zweten. Wat extra tempo in mijn looppas en vooral veel geluid makend (Good girl Maggie!! Come on Marley!! etc), stapte ik zonder kleerscheuren het bos uit. Ik kan jullie eerlijk toegeven: dit was een pak van mijn hart. Een beer tegenkomen in een woonwijk, vind ik namelijk iets anders dan een beer tegenkomen in een bos. Anyway, met een weer rustige hartslag liep ik verder door de woonwijk, toen ik in mijn linkerooghoek ineens de grootste beer zag die ik ooit gezien heb! Oke, de teller staat pas om 4, maar toch… Wat een bakbeest! Ik schrok me werkelijk waar een ongeluk. Dat beest was echt MASSIVE en als hij (boze mannenkop erop) besloten had mij aan te vallen, was ik echt zwaar de Sjaak geweest. Er zat namelijk z’n 10 meter van totale leegte tussen ons (als je de boomstronk niet mee rekent). En als je denkt: ‘je had de honden toch bij je, die beschermen je wel’, dan denk je het fout. Maggie had de staart tussen haar benen en Marley was zo druk bezig met het bestuderen van een takje dat ze de beer niet eens in de gaten had. Een schat van een hond, maar ze heeft wel wat hersencellen moeten inruilen voor haar looks. Gelukkig ook dit is goed afgelopen, heeft de beer me niet achtervolgd en ook hier ben ik weer een (achteraf gave) ervaring rijker.
Ook heb ik vorige week ander wildlife gezien: mijn allereerste racoon! Een wasbeertje liep zomaar de straat over en had schijt aan de auto’s en aan mij! Nice nice nice en een stuk minder gevaarlijk :-) Helaas ook hier geen foto van, haha!
Naast de schrik van de beren, heb ik een ander horror-moment meegemaakt. Ik moest tijdens een bruiloft werken op de Gondola. Het was écht heel mooi opgezet, de bruid was prachtig en aan alles was gedacht. Zo was er een ‘snoepjes tafel’ met lollies, popcorn en een hele schaal M&M’s. Geen klein schaaltje, maar een schaal groter dan de gemiddelde vissenkom zat nokjes vol. Toen ik dat zag dacht ik gelijk: “Ooehhhh, jaaaa hoor! Come to mama!”
Aan het einde van de avond zag ik tot mijn grote verbazing (gemixt met blijheid) dat de schaal met M&M’s nog z’n 3/4 vol zat. De wedding planner ging in de opruimmodus en het ene na het andere werd weggegooid (van boeketten tot tafellopers). Ondertussen was ik de glazen aan het afwassen toen ik de wedding planner met de schaal M&M’s mijn kant op zag lopen. Mijn ogen werden groot, mijn mond werd waterig en toen gebeurde het onvoorstelbare: de hele schaal M&M’s werd in de prullenbak gegooid!!!
Na mijn NEEEEEEEEE-kreet keek de planner om en zei: “Oh, goh, ja… dit had ik natuurlijk ook aan het personeel kunnen geven! Achja, jammer.” Toen werden mijn ogen waterig en mijn mond groot ;-) (geintje)
Gelukkig is dit de enige horror die ik de afgelopen maand mee heb gemaakt, want de rest was dus rustig, maar dikke prima. Nu laat ik het feit dat ik ondergekotst ben door Evie achterwege, want dat moment kan niet opbotsen tegen het M&M-fiasco ;-)
Het au pairen ging verder ook z’n gangetje afgelopen maand. Lekker naar de speeltuin, play dates met buurjongen Harry, hiken bij de Gondola, treintje spelen, etc. Het was dus een leuke maand om mee af te sluiten, ondanks dat we ook veel dagen binnen hebben gezeten door de regen. Om mijn tijd als au pair goed af te sluiten, werd er vanavond een afscheidsborrel voor mij georganiseerd. Onder het genot van een zelfgebakken Hollandse appeltaart, hebben Ceciel & Rutger kennis gemaakt met de mensen die de afgelopen 7 maanden hebben bijgedragen aan een top tijd. Van Lieselotte en Kevin, tot aan Ingrid en alle buren. Het was een hele gezellige avond en extra leuk dat Ceciel en Rutger nu ook mijn ‘Canadian crew’ hebben ontmoet.
Ik kijk heel goed terug op mijn tijd als au pair en ik heb absoluut geen spijt van mijn keuze om een baan in marketing tijdelijk te verruilen voor het schoonmaken van gepoepte billetjes. Alle knuffels, lachjes en hilarische kinderuitspraken, had ik voor geen goud willen missen. De projecten en werkzaamheden die ik ernaast gedaan heb, hebben de ervaring éxtra leuk gemaakt. Dat ik ook marketingklusjes heb kunnen doen is natuurlijk helemaal te gek, waardoor ik eigenlijk the best of both worlds had.
Vanaf morgen ga ik ook samen met Ceciel, Rutger en Sophie op zoek naar the best of the world, door met een enorme camper door west Canada te reizen. Ik ben niet alleen heel erg benieuwd wat de natuur voor ons in spe heeft, maar ook heel erg benieuwd naar Sophie die van baby naar mini-mensje gegaan is. Ik kan in ieder geval niet wachten om met Cis, Ruddie en Sophie een mooi avontuur tegemoet te gaan! Het is sowieso Cis & Sis 2.0, of zoals Ceciel zegt: een first class update! Maar dat kan ook niet anders als zwagerlief Rutger aan de mix wordt toegevoegd (slijm slijm – ik moet nog 3 weken met die jongen in een camper zitten) ;-)
Tijd voor een nieuw hoofdstuk aan mijn Canada avontuur! To be continued…
Xx Daniëlle
Ps. deze keer alleen wat snelle snaps van mijn mobiel, maar er staan natuurlijk weer wat foto's klaar: https://myalbum.com/album/mcjosbkOANa0
-
24 September 2018 - 04:56
Mnq:
Zoooo even lezen... -
24 September 2018 - 05:06
Christa:
Leuk Daan! Mooi avontuur gehad en nu op naar nog meer moois!!
Heel veel plezier!!!
Xxx -
24 September 2018 - 05:24
Paulien:
He lieve Daan,
Voor mij lijkt het ook nog maar zo kort geleden dat ik in het mooie Canada was. Heerlijk om even je belevenissen te lezen van afgelopen maand, kan me er nu zoveel meer bij voorstellen. En die filmpjes met Ollie zijn fantastisch en ga ik zeker missen.
Geniet van de bijzondere tijd samen met je zus, nichtje en zwager! Heerlijk. Ik hoop dat het weer een beetje meezit! Want weet uit eigen ervaring dat het best koud kan zijn en weet niet of de camper ook wel stoelverwarming heeft! haha!
Veel liefs en hou ons op de hoogte! xx -
24 September 2018 - 06:53
Agnes:
Hallo Daniëlle
Weer top om te lezen, een afscheid en een begin!
Beide met tranen, kan ik me voorstellen!
Geniet de komende maanden, dan kunnen wij weer van jou genieten!
XXX Agnes -
24 September 2018 - 11:50
Monique, Alkmaar:
Hallo Daniëlle,
Prachtige verhalen heb je geschreven over je belevenissen afgelopen maanden! Wel spannend zo nu en dan met die beren vlak voor je neus! Heel veel plezier met de volgende etappe, liefs en groetjes, ook van Paul, Monique. -
24 September 2018 - 12:09
Ceciel:
Ha Sissie,
Jiehaaaaa! Ons avontuur is begonnen! Het was leuk om je Canadese vrienden te ontmoeten en de appeltaart erbij was helemaal top. De slagroom maakte het helemaal af natuurlijk.
De eerste kilometers zijn gemaakt, de rest volgt de komende weken. Wij hebben er veel zin in!
Leuk om het laatste verhaal te lezen. Het m&m debacle... OMG hoe haalt ze het in haar hoofd? Evi die helemaal onder de spaghetti zit... dat was gisteren ook zo. Hahaha. Daarbij had ze nog een fruitsalade in haar haar. Hahaha. Ah well... hoort erbij hè. Altijd beter dan kots of kwijl in je mond.
Ze zullen je missen hier. Niet alleen het gezin, ook de honden. Die waren super enthousiast dat je er weer was! Fijn dat je er goed op terug kijkt.
Je wekker gaat bijna, dus tot zo!
Xx Cis, Rutger en Sophie
Ps. Sophie heeft een poepluier, zullen we even wachten met verschonen tot je wakker bent?
-
24 September 2018 - 12:23
Erna:
Dan wel geen beregoeie foto's van jouw ontmoetingen met deze bruine bonken, jouw hilarisch en smeuïge verhaal geeft een levendige voorstelling.
Geniet er verder van!
-
24 September 2018 - 15:16
Fien:
Heyy... afscheid genomen dus:-( vast niet voor altijd... En je kunt nog ff ontwennen wat betreft de poepluiers;-)
De foto's zien er wel zonnig uit na je verhaal van het pet weer.. En die beren trekken zich daar hélemaal
niks van aan?
Nu dus al in de megacamper...laat je kans niet ontnemen om daar achter het stuur te kruipen...kan zomaar met gewoon rijbewijs?
Goed weer hoop ik en heb het goed saampies ♡ -
24 September 2018 - 16:21
Elly:
Hoi Daniëlle,
Wat lees ik daar....... bar weinig gedaan......
Je verhaal is voor mij al een TOP prestatie.
Bij het lezen van het woord horror-moment dacht ik Oh jee, maar voor mij eindigde dit gelukkig in een
schaterlach.
Wat een belevenissen en ervaringen heb je weer opgedaan.
Dank voor het schrijven van je "BERE" goede reisverhalen, en dan nu op naar een wel verdiende "BERE"
goede vakantie, met Ceciel, Rutger en Sophie.
Lieve groet,
Elly -
26 September 2018 - 07:07
Elise:
Ha Daan,
Jammer dat het ene avontuur weer ten einde is maar dat betekent weer de start van een nieuwe! Leuk! Overigens dat berenverhaal ...... whaaaa ... het zal je maar gebeuren dat een beer wat anders in zijn hoofd haalt!
Geniet van je volgende vakantie! Ben heel benieuwd naar he volgende foto's!
Liefs
Elise -
26 September 2018 - 07:07
Elise:
Ha Daan,
Jammer dat het ene avontuur weer ten einde is maar dat betekent weer de start van een nieuwe! Leuk! Overigens dat berenverhaal ...... whaaaa ... het zal je maar gebeuren dat een beer wat anders in zijn hoofd haalt!
Geniet van je volgende vakantie! Ben heel benieuwd naar he volgende foto's!
Liefs Elise
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
