Squamish en omgeving - het blijft mooi!
Door: Daniëlle Groot Koerkamp
Blijf op de hoogte en volg Daniëlle
15 Juli 2018 | Canada, Squamish
Hi allemaal,
Laat ik deze WaarBenJij beginnen met het belangrijke nieuws: IK HEB EEN BEER GEZIEN!
Ja, het moment was eindelijk daar! Een black bear die doodleuk de weg overstak, terwijl wij (en 2 auto’s voor ons) rustig terug naar huis reden. Jaahaaaaaaa!!! Helemaal enthousiast zat ik als een klein kind op de achterbank: MY FIRST CANADIAN BEAR! OMG OMG OMG ;-) Lichtelijk gênant, maar ik was echt zó blij! Het feit dat ik de afgelopen week 3 beren heb gemist binnen een straal van 50 meter van het huis, laat ik natuurlijk achterwege.
------
Update 5 minuten na posten: BEER OP 20 METER AFSTAND VAN HET HUIS!!! Just wandering and not giving a F, haha! Toch fijn dat de buurt hier zo close is, want de buurvrouw belde Jenn op en het enige wat ze zei: Get Daniëlle. Bear coming your way!
------
In de vorige WaarBenJij had ik ook een ander doel gesteld: meer hiken/ondernemen. Ook een dikke vette check bij dit punt, want de afgelopen maand heb ik niet alleen op mijn luie reet gezeten.
De eerste hike was een ‘bekende hike’ in Pemberton, z’n 1,5 uur van Squamish. De hike naar Joffre Lake bleek niet voor niets populair, want wat een prachtige hike was dat! Tijdens de wandeling zie je niet 1, niet 2 maar 3 verschillende meren en ze waren stuk voor stuk prachtig. We hadden het weer helaas niet mee, maar de groep bestond uit 3 Nederlanders, een Belg, een Indiër, een Braziliaan en een Nieuw Zeelandse, dus de meerderheid van de groep was wel wat regen gewend ;-) Laat nou net de Braziliaan een korte broek hebben aangetrokken, arme stakker! Hij had het al koud, toen er aan de top ook nog eens sneeuw viel! Sneeuw. In juni! Het moet niet gekker worden!
Door het gebrek aan zon waren de meren waren niet helderblauw, maar dat mocht de pret absoluut niet drukken. Als je de foto’s bekijkt, snap je wel waarom ;-)
Dichterbij huis zijn er ook genoeg prachtige plekken te vinden. Samen met Ingrid (een nieuwe Nederlands-Canadese vriendin) en haar zoontje Wyatt stappen we geregeld in de auto naar mooie plekken in Squamish. Zo zijn we bijvoorbeeld naar de Squamish Estuary gegaan. Een stukje ongerepte natuur, wat bij nader inzien toch niet helemaal wandelwagenvriendelijk bleek te zijn. Woeps… sorry Wyatt. We hebben tijdens de wandeling een mooie picknick plek uitgezocht en van het uizicht genoten. Ondertussen even de fotograaf uitgehangen en naast de bergen ook Wyatt op de foto gezet. De happy triggerfinger ging weer los hoor ;-)
Ook zijn we door ‘Squamish Valley’ gereden en hebben we een klooster bezocht. Het gebouw zelf was niet zo heel bijzonder, maar als je besluit je leven aan God te wijden, dan kan je je geen betere plek wensen. De gebedsruimte had namelijk een uitzicht waar zelfs God U tegen zou zeggen. Tijdens ons bezoekje kwam er een vriendelijke non naar ons toe om het reilen en zeilen van het nonnenbestaan aan ons uit te leggen. Omdat Ingrid haar hond mee had, konden we helaas niet lang kletsen en hebben we onze weg vervolgd naar de rivier. Onderweg kwamen we een waarschuwingsbord tegen dat we Grizzly gebied betraden. Euh… oke. Help?! Black bears zijn prima (zeg ik nu heel stoer, terwijl ik 7 kleuren zou schijten als ik oog in oog met z’n beest zou komen te staan), maar Grizzlies zijn toch wel een ander verhaal. Gelukkig was er niets aan het handje en hebben we zonder gevaar het landschap kunnen bekijken. Ingrid en ik onder het genot van wat verse kersen, terwijl Wyatt op 1 van de vele stenen aan het knagen was, hahaha.
Naast de natuur heb ik ook op 2 bewoonde plekken de toerist uitgehangen. Samen met Jenn, Ollie, Evie en een auto vol met kinderwagens, snacks en speeltjes, zijn we naar Whistler gereden. Dit is een skidorpje, waar tevens de Olympische winterspelen hebben plaatsgevonden. In de zomer wordt het skioord omgetoverd tot een mountainbike-walhalla, waardoor het een komen en gaan was van voorbij zoevende fietsen. Er was eigenlijk geen sneeuw meer te zien en tóch kwamen we een aantal mensen in skioutfit tegen. Huh? Maar… HUH?! Jenn wist mij te vertellen dat – als je maar hoog genoeg gaat – je hier het hele jaar door kunt skiën. Het kost alleen wat extra centen om zo hoog te komen. Al red je het niet met centen. Hele dollars komen meer in de richting.
Whistler is in ieder geval een leuk dorpje. Het is een beetje zoals ik mij Oostenrijk voorstel. Zeker in de winter, als alles in vol bedrijf is, snap ik dat dit een populaire bestemming is om te gaan wintersporten.
Een ander gezinsuitje was naar het Vancouver Aquarium. Dit had ik al bezocht tijdens mijn weekendje Vancouver, maar het was zeker geen straf om er nog een keer naar toe te gaan. Alleen de prachtige rit naar Vancouver toe verveelt al nooit. Vooral met een enthousiast kind als Ollie, wordt het Aquarium eigenlijk alleen maar leuker. Hij was super onder de indruk van de dolfijnenshow, vond de zeeleeuwen echt hi-hi-larisch en na het zien van papegaaien kon zijn dag helemaal niet meer stuk.
Ollie is over het algemeen snel enthousiast over dingen (als je het maar goed brengt), maar over 1 uitje raakt hij niet uitgepraat. Een paar weken geleden was hij met Little Explorers (de maandagochtend kinder-avonturen-groep) naar Furry Creek geweest. Daar was niet alleen strand, maar ook een tunnel met echo, een golfbaan incl. golfkarretjes en een prachtig uitzicht. Oh en de treinrails mag ik natuurlijk niet vergeten te melden, want Ollie LOVES trains en dit was 1 van de hoogtepunten van zijn verhalen. Ook Jenn was onder de indruk van deze plek en zei gelijk: hier moeten we echt een keer met zijn allen naar toe. Vanochtend was het eindelijk zo ver: de hele familie Lasek en ik op weg naar Furry Creek. Jenn was even bang dat ze Furry Creek teveel had opgehemeld, maar niets bleek minder waar! Een prachtige plek, perfect voor een zonnige zaterdagochtend. Blijkbaar is de plek niet bekend bij het grote publiek, want waar stranden als Alice Lake helemaal volgepakt waren, hadden we hier het rijk alleen! We werden zelfs begroet door een zeehond die op zijn dooie gemakkie langs zwom.
Ook het werkende leven gaat gewoon door. Een beetje serveren, de marketingprojecten worden langzaam maar zeker afgerond en uiteraard maak ik ook genoeg au pair-uren. Dat Squamish een klein dorpje is en (goede) au pairs schaars zijn, blijkt geregeld. Ik ben natuurlijk z’n 10 jaar ouder dan de gemiddelde au pair, dus dat werkt voor werkgevers in mijn voordeel en ook het feit dat ik Nederlands ben blijkt hier een grote plus te zijn. Het is daarom al een paar keer voorgekomen dat ik werd aangesproken door andere gezinnen om te polsen of ik niet van gezin wil wisselen en voor hen wil komen werken. Double the money and I’m yours. Geintje natuurlijk. Ik mag absoluut niet klagen met de familie Lasek, dus de komende 2 maanden zit ik nog prima op mijn plek. Ollie heeft het au-pair-concept nog niet helemaal door. Ik vroeg hem daarom laatst: “jouw papa is jouw vader, jouw mama is je moeder, granny en grampy zijn jouw opa en oma. Maar wat ben ik?” Na even nadenken zegt hij heel vrolijk: “Jij bent onze Daniëlle!” Hahaha, ik geef hem nog geen ongelijk ook… Ook Evie en ik zijn 2 peas in a pot, wat laatst tot een awkward situatie leidde. Jenn en ik waren met Evie haar stapjes aan het oefenen en ook Martyn wilde meedoen. Hij ging naast mij op de grond zitten, Evie keek hem aan, zette 1 stapje in zijn richting en de andere 5 gingen linea recta in mijn armen. Martyns reactie daarop: ‘Well, glad that this has been established. I have been out-ranked’. ;-)
Dan rest er voor deze update nog 1 vraag te beantwoorden: wat staat er voor de komende tijd op het programma? Heel simpel: aftellen tot Paulien deze kant op komt! Over 4 weken gaan Paulien en ik namelijk rondcrossen door National parken Banff & Jasper. En dat is niet al het bezoek dat de grote oversteek maakt, want niet veel later komen ook Ceciel, Rutger en Sophie naar Vancouver. Cis & Sis 2.0 – met een mega camper door Canada. Ik kan niet wachten!!! :-D
Alsof dat nog niet genoeg is, staat er nóg een reis op de planning. Niet in Canada, maar samen met Elly & Monique door Costa Rica. Kortom: de komende maanden ga ik veel avonturen tegemoet.
Bring it on!
De foto’s kan je bekijken op: https://myalbum.com/album/JTzwgD54Ca3j
Veel liefs uit het (eindelijk) zomerse Squamish!
xx Daniëlle
Laat ik deze WaarBenJij beginnen met het belangrijke nieuws: IK HEB EEN BEER GEZIEN!
Ja, het moment was eindelijk daar! Een black bear die doodleuk de weg overstak, terwijl wij (en 2 auto’s voor ons) rustig terug naar huis reden. Jaahaaaaaaa!!! Helemaal enthousiast zat ik als een klein kind op de achterbank: MY FIRST CANADIAN BEAR! OMG OMG OMG ;-) Lichtelijk gênant, maar ik was echt zó blij! Het feit dat ik de afgelopen week 3 beren heb gemist binnen een straal van 50 meter van het huis, laat ik natuurlijk achterwege.
------
Update 5 minuten na posten: BEER OP 20 METER AFSTAND VAN HET HUIS!!! Just wandering and not giving a F, haha! Toch fijn dat de buurt hier zo close is, want de buurvrouw belde Jenn op en het enige wat ze zei: Get Daniëlle. Bear coming your way!
------
In de vorige WaarBenJij had ik ook een ander doel gesteld: meer hiken/ondernemen. Ook een dikke vette check bij dit punt, want de afgelopen maand heb ik niet alleen op mijn luie reet gezeten.
De eerste hike was een ‘bekende hike’ in Pemberton, z’n 1,5 uur van Squamish. De hike naar Joffre Lake bleek niet voor niets populair, want wat een prachtige hike was dat! Tijdens de wandeling zie je niet 1, niet 2 maar 3 verschillende meren en ze waren stuk voor stuk prachtig. We hadden het weer helaas niet mee, maar de groep bestond uit 3 Nederlanders, een Belg, een Indiër, een Braziliaan en een Nieuw Zeelandse, dus de meerderheid van de groep was wel wat regen gewend ;-) Laat nou net de Braziliaan een korte broek hebben aangetrokken, arme stakker! Hij had het al koud, toen er aan de top ook nog eens sneeuw viel! Sneeuw. In juni! Het moet niet gekker worden!
Door het gebrek aan zon waren de meren waren niet helderblauw, maar dat mocht de pret absoluut niet drukken. Als je de foto’s bekijkt, snap je wel waarom ;-)
Dichterbij huis zijn er ook genoeg prachtige plekken te vinden. Samen met Ingrid (een nieuwe Nederlands-Canadese vriendin) en haar zoontje Wyatt stappen we geregeld in de auto naar mooie plekken in Squamish. Zo zijn we bijvoorbeeld naar de Squamish Estuary gegaan. Een stukje ongerepte natuur, wat bij nader inzien toch niet helemaal wandelwagenvriendelijk bleek te zijn. Woeps… sorry Wyatt. We hebben tijdens de wandeling een mooie picknick plek uitgezocht en van het uizicht genoten. Ondertussen even de fotograaf uitgehangen en naast de bergen ook Wyatt op de foto gezet. De happy triggerfinger ging weer los hoor ;-)
Ook zijn we door ‘Squamish Valley’ gereden en hebben we een klooster bezocht. Het gebouw zelf was niet zo heel bijzonder, maar als je besluit je leven aan God te wijden, dan kan je je geen betere plek wensen. De gebedsruimte had namelijk een uitzicht waar zelfs God U tegen zou zeggen. Tijdens ons bezoekje kwam er een vriendelijke non naar ons toe om het reilen en zeilen van het nonnenbestaan aan ons uit te leggen. Omdat Ingrid haar hond mee had, konden we helaas niet lang kletsen en hebben we onze weg vervolgd naar de rivier. Onderweg kwamen we een waarschuwingsbord tegen dat we Grizzly gebied betraden. Euh… oke. Help?! Black bears zijn prima (zeg ik nu heel stoer, terwijl ik 7 kleuren zou schijten als ik oog in oog met z’n beest zou komen te staan), maar Grizzlies zijn toch wel een ander verhaal. Gelukkig was er niets aan het handje en hebben we zonder gevaar het landschap kunnen bekijken. Ingrid en ik onder het genot van wat verse kersen, terwijl Wyatt op 1 van de vele stenen aan het knagen was, hahaha.
Naast de natuur heb ik ook op 2 bewoonde plekken de toerist uitgehangen. Samen met Jenn, Ollie, Evie en een auto vol met kinderwagens, snacks en speeltjes, zijn we naar Whistler gereden. Dit is een skidorpje, waar tevens de Olympische winterspelen hebben plaatsgevonden. In de zomer wordt het skioord omgetoverd tot een mountainbike-walhalla, waardoor het een komen en gaan was van voorbij zoevende fietsen. Er was eigenlijk geen sneeuw meer te zien en tóch kwamen we een aantal mensen in skioutfit tegen. Huh? Maar… HUH?! Jenn wist mij te vertellen dat – als je maar hoog genoeg gaat – je hier het hele jaar door kunt skiën. Het kost alleen wat extra centen om zo hoog te komen. Al red je het niet met centen. Hele dollars komen meer in de richting.
Whistler is in ieder geval een leuk dorpje. Het is een beetje zoals ik mij Oostenrijk voorstel. Zeker in de winter, als alles in vol bedrijf is, snap ik dat dit een populaire bestemming is om te gaan wintersporten.
Een ander gezinsuitje was naar het Vancouver Aquarium. Dit had ik al bezocht tijdens mijn weekendje Vancouver, maar het was zeker geen straf om er nog een keer naar toe te gaan. Alleen de prachtige rit naar Vancouver toe verveelt al nooit. Vooral met een enthousiast kind als Ollie, wordt het Aquarium eigenlijk alleen maar leuker. Hij was super onder de indruk van de dolfijnenshow, vond de zeeleeuwen echt hi-hi-larisch en na het zien van papegaaien kon zijn dag helemaal niet meer stuk.
Ollie is over het algemeen snel enthousiast over dingen (als je het maar goed brengt), maar over 1 uitje raakt hij niet uitgepraat. Een paar weken geleden was hij met Little Explorers (de maandagochtend kinder-avonturen-groep) naar Furry Creek geweest. Daar was niet alleen strand, maar ook een tunnel met echo, een golfbaan incl. golfkarretjes en een prachtig uitzicht. Oh en de treinrails mag ik natuurlijk niet vergeten te melden, want Ollie LOVES trains en dit was 1 van de hoogtepunten van zijn verhalen. Ook Jenn was onder de indruk van deze plek en zei gelijk: hier moeten we echt een keer met zijn allen naar toe. Vanochtend was het eindelijk zo ver: de hele familie Lasek en ik op weg naar Furry Creek. Jenn was even bang dat ze Furry Creek teveel had opgehemeld, maar niets bleek minder waar! Een prachtige plek, perfect voor een zonnige zaterdagochtend. Blijkbaar is de plek niet bekend bij het grote publiek, want waar stranden als Alice Lake helemaal volgepakt waren, hadden we hier het rijk alleen! We werden zelfs begroet door een zeehond die op zijn dooie gemakkie langs zwom.
Ook het werkende leven gaat gewoon door. Een beetje serveren, de marketingprojecten worden langzaam maar zeker afgerond en uiteraard maak ik ook genoeg au pair-uren. Dat Squamish een klein dorpje is en (goede) au pairs schaars zijn, blijkt geregeld. Ik ben natuurlijk z’n 10 jaar ouder dan de gemiddelde au pair, dus dat werkt voor werkgevers in mijn voordeel en ook het feit dat ik Nederlands ben blijkt hier een grote plus te zijn. Het is daarom al een paar keer voorgekomen dat ik werd aangesproken door andere gezinnen om te polsen of ik niet van gezin wil wisselen en voor hen wil komen werken. Double the money and I’m yours. Geintje natuurlijk. Ik mag absoluut niet klagen met de familie Lasek, dus de komende 2 maanden zit ik nog prima op mijn plek. Ollie heeft het au-pair-concept nog niet helemaal door. Ik vroeg hem daarom laatst: “jouw papa is jouw vader, jouw mama is je moeder, granny en grampy zijn jouw opa en oma. Maar wat ben ik?” Na even nadenken zegt hij heel vrolijk: “Jij bent onze Daniëlle!” Hahaha, ik geef hem nog geen ongelijk ook… Ook Evie en ik zijn 2 peas in a pot, wat laatst tot een awkward situatie leidde. Jenn en ik waren met Evie haar stapjes aan het oefenen en ook Martyn wilde meedoen. Hij ging naast mij op de grond zitten, Evie keek hem aan, zette 1 stapje in zijn richting en de andere 5 gingen linea recta in mijn armen. Martyns reactie daarop: ‘Well, glad that this has been established. I have been out-ranked’. ;-)
Dan rest er voor deze update nog 1 vraag te beantwoorden: wat staat er voor de komende tijd op het programma? Heel simpel: aftellen tot Paulien deze kant op komt! Over 4 weken gaan Paulien en ik namelijk rondcrossen door National parken Banff & Jasper. En dat is niet al het bezoek dat de grote oversteek maakt, want niet veel later komen ook Ceciel, Rutger en Sophie naar Vancouver. Cis & Sis 2.0 – met een mega camper door Canada. Ik kan niet wachten!!! :-D
Alsof dat nog niet genoeg is, staat er nóg een reis op de planning. Niet in Canada, maar samen met Elly & Monique door Costa Rica. Kortom: de komende maanden ga ik veel avonturen tegemoet.
Bring it on!
De foto’s kan je bekijken op: https://myalbum.com/album/JTzwgD54Ca3j
Veel liefs uit het (eindelijk) zomerse Squamish!
xx Daniëlle
-
15 Juli 2018 - 04:22
Edwin:
Hey Daan!
Leuk verhaal (en natuurlijk nog leuker dat je een beer hebt gezien!)
Veel plezier nog met alle trips komende periode. Hopelijk zijn ze minimaal net zo leuk en mooi als alles wat je al hebt meegemaakt.
-
15 Juli 2018 - 06:14
Ceciel:
Shit! Net geen eerste! Maar nu wel eerst even het verhaal lezen... -
15 Juli 2018 - 06:34
Cis:
He sis,
Wat een toffe foto’s! Je ziet echt prachtige dingen en maakt ook genoeg mee! Leuk dat je ook veel dingen onderneemt met nieuwe vrienden. De omgeving en natuur zien er prachtig uit. Ik kan niet wachten tot we de weg van Vancouver naar Squamish met eigen ogen gaan aanschouwen! Goed om te zien dat je vast oefent met het tillen van een baby in een draagzak. Daar zijn wij met Sophie ook mee bezig, dus das gunstig voor de afwisseling. Hahahaha.
Ik moest stiekem wel lachen om Evie, dat ze jou verkiest boven haar vader om naar toe te lopen. En dat de hele buurt naar huize Lasek belt om te zeggen dat er een beer aan komt. Geniaal! Wel tof dat je dit nu eindelijk gezien hebt!
Slaap lekker voor zo en tot gauw! Let’s count down!
Xoxo Cis -
15 Juli 2018 - 20:17
Agnes:
Hoi Daniëlle
Was ik toch even verbaasd dat ik geen mail had met een nieuwe Waar ben jij nu!
Ook niet in ongewenst! Gelukkig wist jou zus het antwoord.
Maar inderdaad weer een mooi verhaal en zo mogelijk nog mooiere foto's!
En weer wat afvinken, hopelijk de volgende keer de springende vissen
Blijf genieten, maar met alles wat nog in het verschiet ligt lukt dat vast.
Kus en een dikke knuffel van mama Agnes -
15 Juli 2018 - 22:09
Mnq:
Hey Daan,
Volgens mij maakt t niet uit wat je meemaakt alleen jouw schrijfstijl al werkt al op mijn lachspieren .
Maar natuurlijk voor jou zelf wel geweldig al die avonturen en uitjes.
And ofcourse finally THE BEAR, YEAHHHHH..
Lachen ..daddy op de 2e plaats nu de moeder nog (;)..
Xxx Mnq -
16 Juli 2018 - 10:09
Tim:
Heee Daniëlle,
Tijdje geleden dat ik een update van je heb gelezen.
De fotos doen mij inderdaad ook denken aan Oostenrijk!
Prachtig om dat in het echt mee te maken!’
Geniet er van
Tim -
16 Juli 2018 - 12:00
Christa:
Nice Daan! Heb weer genoten van je foto's!! En je verslag uiteraard.
Leuke dingen heb je ondernomen.
Zo te lezen vermaak je je prima. En wat tof van de beer!!! Heeel erg gaaf!!
Have fun!
X Christa -
16 Juli 2018 - 15:18
Elise:
Ha Daan,
Heel leuk verhaal! Heb heerlijk lopen lachen hier op kantoor, mooie onderbreking van het werk ;)
Super tof dat je EINDELIJK je beer hebt gezien en prachtig dat daarvoor speciaal naar de familie wordt gebeld. De foto's zijn super mooi en ik lees al wel dat je je nog steeds prima vermaakt.
Nog maar eventjes en dan heb je gewoon 3 vakanties op rij! Moet niet gekker worden.
Geniet er nog even van en werk ze nog een klein beetje ;)
Liefs
Elise
-
16 Juli 2018 - 16:11
Elly:
Hoi Daniëlle,
Wat is het iedere keer genieten om jou reisverslag te lezen en de fantastische foto's te bewonderen.
Wie had ooit verwacht dat je nog lachend op een foto zou staan met een beer, tof hoor.
Maar weer op naar de volgende ervaringen/belevenissen.
Zie nu al uit naar je reisverslag samen met je tantes.
Warme groet uit het zomerse Raalte
Elly
×××
-
16 Juli 2018 - 18:54
Elise P:
Hee Daan!
Wat leuk om te lezen! Lijkt me wel een momentje zo’n beer op de weg -
16 Juli 2018 - 20:54
Erna:
Heerlijk smeuïg verhaal Danielle: Geen last van beren op de weg
En laat die happy triggerfinger maar mooi haar gang gaan :)
Dubbel genieten!
Toedeloe
Erna
-
17 Juli 2018 - 20:01
Fien :
Hey dear Dnlle
OMG OMG......
Alles behalve saai zo te lezen :))
En prijzenswaardig dat je niet voor: double your money .. bent gegaan! .. wat je natuurlijk wel waard bent...
Auntie Fien*
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
