Flying time and flying angels?
Door: Danielle
Blijf op de hoogte en volg Daniëlle
04 Juni 2009 | Verenigde Staten, San Francisco
Lieve allemaal!!
Wat vliegt de tijd, want de maand Juni is al aangebroken! Nog maar een 'paar' dagen en ik zet weer voet op Nederlandse bodem! Dat wil echter niet zeggen dat we minder beleven, want ook voor deze waarbenjij heb ik weer een hoop te vertellen.
Laat ik maar beginnen met Bryce Canyon, want na Monument Valley en Lake Powell zijn we naar Bryce Canyon gegaan. Daar aangekomen hebben we, as always, ons tentje geinstalleerd, de dekzijlen er vakkundig overheen gegooid en zijn we de omgeving gaan verkennen. Omdat het weer niet echt mooi was, zijn we naar het visitor center gegaan om daar informatie te winnen over de mogelijke hikes en activiteiten. Helaas waren alle activiteiten afgelast door de onweer en bliksem, want als we de ranger(es) moesten geloven: 'You don't want to be on the rim when it is thundering'. Nou... daar trokken wij ons niets van aan, want we komen natuurlijk niets voor niets naar Bryce: Wij wouden het die dag nog met eigen ogen zien!! Dus met onze (stoute) hikeschoenen zijn we de rim gaan belopen. Heel erg mooi om te zien. Saligtieten/statigmieten/... (welke het ook mag zijn) in alle oranje en aardetinten die je maar kunt bedenken!!
De volgende dag stonden we (na een erg koude nacht van 1 graden) vroeg op, in iedergeval dat was de bedoeling... maar een bepaald iemand (and it wasn't me ;)) was vergeten om het tijdsverschil van 1 uur in te voeren op haar mobiel... Nou ja, we hebben in iedergeval een uur langer kunnen slapen om zo met volle moed aan de 'Fairyland Trail' te beginnen. Maar voor we ons waagden aan deze heuvelige 12,4 mile hike, moesten eerst onze lieve papa en mama ons moed in praten (;)), dus hebben we naar huis gebeld. Na het belletje gingen we: heuvel op, heuvel af. Maar we hebben het natuurlijk gehaald, zelfs voor de regenbui!
Al het (niet zo luie) zweet moest natuurlijk worden afgespoeld, dus na een verfrissende douche heeft Ceciel mij getrakteerd op een lekker ijsje in de plaatselijke Lodge.
De volgende ochtend verlieten we het koude Bryce voor het zonnige Zion National Park. Zo koud als het was in Bryce, zo warm was het in Zion. Omdat we nog geen slaapplek hadden in Zion, scheurden we op goed geluk naar de campground. Gelukkig... we vonden een plekje! En niet zo maar een plekje, maar een gewilde schaduwplek!! Helaas had niet iedereen zoveel geluk, dus hebben we met onze Nederlandse gastvrijheid onze oosterburen een plekje bij op onze groooote kampeerplek aangeboden. Het aardige stel accepteerde dat aanbod maar al te graag.
Die middag hebben we een paar korte hikes gedaan om Zion vast een beetje te verkennen: de Emerald Pools, de Riverside walk en de Weaping Rock. De échte hike zou namelijk de volgende dag plaatsvinden... De Angels landing. Om de zon voor te zijn, vertrokken we om 6 uur AM richting de steile berg. Helaas vonden we aan de top geen angels, dus teleurgesteld liepen we terug naar beneden... tot we een stel tegenkwamen die naar de top van de Angels Landing waren geweest en ons in geuren en kleuren vertelde hoe leuk en gaaf het wel niet was!! Eum..?! Top van de Angels Landing? Daar waren wij toch net?! Fout dus!!! Het leukste en steilste stuk moest nog komen!! Meteen keerden we om, om met kettingen en smalle paadjes een bergrug te trotseren om daarna ECHT bij de top van de naastgelegen berg te komen. Een erg mooi uitzicht, maar helaas waren er ook geen engeltjes te vinden op deze top ;).
Vrijdag verlieten we Zion om vast een stukje richting Death Valley te rijden. In onze welgebruikte en altijd wijze Lonely Planet stond een klein maar goed restaurantje met gratis internet, die is gelegen in het nog kleinere plaatsje Shoshone. Toen we daar met lege magen aankwamen, bleek helaas het internet kapot en ook de menukaart was niet je-van-het. De wijze Lonely Planet bleek niet zo wijs op dit puntje. Daarom zijn we naar het naastgelegen restaurantje gegaan. Tussen allemaal zware jongens en motormuizen in leren pakjes moesten we een eeuwigheid wachten op onze bestelde nacho's en quassedilla's. Het wachten was het niet echt waard, want het eten viel ons een beeeeeetje tegen. Gelukkig was er wel gratis internet, dus dat verzachte de pijn een beetje.
Toen kwam de volgende missie: Het vinden van een slaapplaats. De plaatselijke Shoshone-campground werd met 1 korte blik meteen afgekeurd door little queen Danielle. Geen haar op mijn hoofd die eraan dacht om daar te gaan kamperen!! Daarom reden we terug naar het dorpje Pahrump om daar alle motels, hotels en ander gespuis af te gaan. Ceciel bleef in de auto wachten, terwijl ik sprinte van hotel naar hotel. Helaas kon ik na de vraag 'How much is a room for tonight?' meteen de deur weer uit, want een dikke $90,00 (exclusief tax) voor een slaapplek gaat ons te ver. Teleurgesteld keerden we weer terug naar Shoshone, waar een motel bleek te zitten!! Voor ietsie goedkoper hebben we die avond in een heeeeerlijk zacht bed geslapen. Wat een luxe in vergelijking met mijn lekke, harde kampeermatje!
Van alle kanten werden we al gewaarschuwd 'It's getting realllly hot in Death Valley', dus de wijze raad om vroeg te beginnen met het doorcrossen van deze woestijn hebben we dan ook opgevolgd. Ik wist niet precies wat ik me bij Death Valley voor moest stellen. Tja, een woestijn met zoutvlaktes. Een woestijn is een grote zandbak met veel cactussen, maar bergen? Nee.. die had ik nou niet in mijn hoofd. Niets bleek minder waar. Bergen in prachtige kleuren van blauw en groen tot geel, rood en zwart. Echt prachtig!!
Na de woestijn te hebben overleefd kwamen we uit in het kleine plaatsje Lone Pine. Nog geen half uur van de woestijn verwijderd waren we omringd door bergen met eeuwige sneeuw! Heel apart om die overgang te zien!
Omdat Ceciel de aanpak van Pahrump wel goed was bevallen ging ik weer van hotel naar motel om een prijsopgave te krijgen, maar ook hier kwamen we van een koude kermis thuis. Tot we het bordje 'Bed $19,95' zagen... Lang leve het backpackers hostel!! Een mooie 4 persoonskamer met prive badkamer voor ons alleen! Heeeerlijk!!
Die zondag hebben we onszelf verwend, een ontbijt bij de Mc Donalds! Because when you are in America......... Met zijn tweeën hebben we een (eenpersoons) deluxe breakfast besteld die we heerlijk hebben opgesmikkeld. Met onze buik vol reden we naar het historische plaatsje 'Bodie'. Hoe verder we reden, hoe minder mooi het weer werd. Toen we er in de auto achterkwamen dat Bodie al om 4 uur sluit, besloten we bij Mono Lake maar een kopje warme choco te halen. In onze korte boxe waren we omringt door mensen in regenjassen, dikke truien en lange broeken. We hebben vast een nieuwe modetrent gestart daar.
Twee nachten achter elkaar in een goed bed leek ons basis genoeg om weer een nachtje op onze harde matjes te kunnen slapen. Daarom reden we naar de campground die ergens in de middle of the nowhere-mountains lag. We zaten zo hoog dat we de eeuwige sneeuw zowat konden aanraken. Er was geen stromend water en de wc was een gat in de grond!! Eum, 2009 was het toch?! We zijn daarom na het eten maar meteen warm in onze slaapzak gaan liggen.
De volgende ochtend werden we weer vroeg gewekt, want voor we Yosemite (uitspreken als Joosimitie, niet als Djoosemait of Joosemiete) in gingen wouden we nog naar Bodie en wouden we Mono Lake zonder regen zien. Toen we wakker werden hebben we dan ook meteen onze tent ingepakt en omdat litte queen Danielle niet nogmaals wou toiletteren in een gat in de grond zijn we weer teruggereden naar Mono Lake om ons op te warmen met een nieuwe kop choco en een echte WC.
Na te zijn defrosted reden we richting Bodie. Een historisch goudverwerkings-plaatsje dat in 1900 plots werd verlaten. De overheid laat het onder behoud vervallen, waardoor je door de vieze ruitjes kan zien hoe mensen rond die tijd leefden. Erg leuk en interessant om te zien!! Na daar anderhalf uur te hebben rondgelopen reden we via de deels onverharde weg (die onze superauto toch even mooi trotseerde) weer terug naar Mono Lake om dit 'meertje' met helder blauw water van dichtbij te kunnen zien.
Daarna reden we via de Tiogapass richting Yosemite National Park. Heel erg mooi, maar meer daarover de volgende keer, want het verhaal is lang genoeg!!
Voor (enkele) foto's kunnen jullie kijken op: http://www.mijnalbum.nl/Album=BDARGN6T
En voor de 49 foto's van Ceciel kun je klikken op: http://www.mijnalbum.nl/Album=DHEURRJW
Liefs en een dikke kus
Wat vliegt de tijd, want de maand Juni is al aangebroken! Nog maar een 'paar' dagen en ik zet weer voet op Nederlandse bodem! Dat wil echter niet zeggen dat we minder beleven, want ook voor deze waarbenjij heb ik weer een hoop te vertellen.
Laat ik maar beginnen met Bryce Canyon, want na Monument Valley en Lake Powell zijn we naar Bryce Canyon gegaan. Daar aangekomen hebben we, as always, ons tentje geinstalleerd, de dekzijlen er vakkundig overheen gegooid en zijn we de omgeving gaan verkennen. Omdat het weer niet echt mooi was, zijn we naar het visitor center gegaan om daar informatie te winnen over de mogelijke hikes en activiteiten. Helaas waren alle activiteiten afgelast door de onweer en bliksem, want als we de ranger(es) moesten geloven: 'You don't want to be on the rim when it is thundering'. Nou... daar trokken wij ons niets van aan, want we komen natuurlijk niets voor niets naar Bryce: Wij wouden het die dag nog met eigen ogen zien!! Dus met onze (stoute) hikeschoenen zijn we de rim gaan belopen. Heel erg mooi om te zien. Saligtieten/statigmieten/... (welke het ook mag zijn) in alle oranje en aardetinten die je maar kunt bedenken!!
De volgende dag stonden we (na een erg koude nacht van 1 graden) vroeg op, in iedergeval dat was de bedoeling... maar een bepaald iemand (and it wasn't me ;)) was vergeten om het tijdsverschil van 1 uur in te voeren op haar mobiel... Nou ja, we hebben in iedergeval een uur langer kunnen slapen om zo met volle moed aan de 'Fairyland Trail' te beginnen. Maar voor we ons waagden aan deze heuvelige 12,4 mile hike, moesten eerst onze lieve papa en mama ons moed in praten (;)), dus hebben we naar huis gebeld. Na het belletje gingen we: heuvel op, heuvel af. Maar we hebben het natuurlijk gehaald, zelfs voor de regenbui!
Al het (niet zo luie) zweet moest natuurlijk worden afgespoeld, dus na een verfrissende douche heeft Ceciel mij getrakteerd op een lekker ijsje in de plaatselijke Lodge.
De volgende ochtend verlieten we het koude Bryce voor het zonnige Zion National Park. Zo koud als het was in Bryce, zo warm was het in Zion. Omdat we nog geen slaapplek hadden in Zion, scheurden we op goed geluk naar de campground. Gelukkig... we vonden een plekje! En niet zo maar een plekje, maar een gewilde schaduwplek!! Helaas had niet iedereen zoveel geluk, dus hebben we met onze Nederlandse gastvrijheid onze oosterburen een plekje bij op onze groooote kampeerplek aangeboden. Het aardige stel accepteerde dat aanbod maar al te graag.
Die middag hebben we een paar korte hikes gedaan om Zion vast een beetje te verkennen: de Emerald Pools, de Riverside walk en de Weaping Rock. De échte hike zou namelijk de volgende dag plaatsvinden... De Angels landing. Om de zon voor te zijn, vertrokken we om 6 uur AM richting de steile berg. Helaas vonden we aan de top geen angels, dus teleurgesteld liepen we terug naar beneden... tot we een stel tegenkwamen die naar de top van de Angels Landing waren geweest en ons in geuren en kleuren vertelde hoe leuk en gaaf het wel niet was!! Eum..?! Top van de Angels Landing? Daar waren wij toch net?! Fout dus!!! Het leukste en steilste stuk moest nog komen!! Meteen keerden we om, om met kettingen en smalle paadjes een bergrug te trotseren om daarna ECHT bij de top van de naastgelegen berg te komen. Een erg mooi uitzicht, maar helaas waren er ook geen engeltjes te vinden op deze top ;).
Vrijdag verlieten we Zion om vast een stukje richting Death Valley te rijden. In onze welgebruikte en altijd wijze Lonely Planet stond een klein maar goed restaurantje met gratis internet, die is gelegen in het nog kleinere plaatsje Shoshone. Toen we daar met lege magen aankwamen, bleek helaas het internet kapot en ook de menukaart was niet je-van-het. De wijze Lonely Planet bleek niet zo wijs op dit puntje. Daarom zijn we naar het naastgelegen restaurantje gegaan. Tussen allemaal zware jongens en motormuizen in leren pakjes moesten we een eeuwigheid wachten op onze bestelde nacho's en quassedilla's. Het wachten was het niet echt waard, want het eten viel ons een beeeeeetje tegen. Gelukkig was er wel gratis internet, dus dat verzachte de pijn een beetje.
Toen kwam de volgende missie: Het vinden van een slaapplaats. De plaatselijke Shoshone-campground werd met 1 korte blik meteen afgekeurd door little queen Danielle. Geen haar op mijn hoofd die eraan dacht om daar te gaan kamperen!! Daarom reden we terug naar het dorpje Pahrump om daar alle motels, hotels en ander gespuis af te gaan. Ceciel bleef in de auto wachten, terwijl ik sprinte van hotel naar hotel. Helaas kon ik na de vraag 'How much is a room for tonight?' meteen de deur weer uit, want een dikke $90,00 (exclusief tax) voor een slaapplek gaat ons te ver. Teleurgesteld keerden we weer terug naar Shoshone, waar een motel bleek te zitten!! Voor ietsie goedkoper hebben we die avond in een heeeeerlijk zacht bed geslapen. Wat een luxe in vergelijking met mijn lekke, harde kampeermatje!
Van alle kanten werden we al gewaarschuwd 'It's getting realllly hot in Death Valley', dus de wijze raad om vroeg te beginnen met het doorcrossen van deze woestijn hebben we dan ook opgevolgd. Ik wist niet precies wat ik me bij Death Valley voor moest stellen. Tja, een woestijn met zoutvlaktes. Een woestijn is een grote zandbak met veel cactussen, maar bergen? Nee.. die had ik nou niet in mijn hoofd. Niets bleek minder waar. Bergen in prachtige kleuren van blauw en groen tot geel, rood en zwart. Echt prachtig!!
Na de woestijn te hebben overleefd kwamen we uit in het kleine plaatsje Lone Pine. Nog geen half uur van de woestijn verwijderd waren we omringd door bergen met eeuwige sneeuw! Heel apart om die overgang te zien!
Omdat Ceciel de aanpak van Pahrump wel goed was bevallen ging ik weer van hotel naar motel om een prijsopgave te krijgen, maar ook hier kwamen we van een koude kermis thuis. Tot we het bordje 'Bed $19,95' zagen... Lang leve het backpackers hostel!! Een mooie 4 persoonskamer met prive badkamer voor ons alleen! Heeeerlijk!!
Die zondag hebben we onszelf verwend, een ontbijt bij de Mc Donalds! Because when you are in America......... Met zijn tweeën hebben we een (eenpersoons) deluxe breakfast besteld die we heerlijk hebben opgesmikkeld. Met onze buik vol reden we naar het historische plaatsje 'Bodie'. Hoe verder we reden, hoe minder mooi het weer werd. Toen we er in de auto achterkwamen dat Bodie al om 4 uur sluit, besloten we bij Mono Lake maar een kopje warme choco te halen. In onze korte boxe waren we omringt door mensen in regenjassen, dikke truien en lange broeken. We hebben vast een nieuwe modetrent gestart daar.
Twee nachten achter elkaar in een goed bed leek ons basis genoeg om weer een nachtje op onze harde matjes te kunnen slapen. Daarom reden we naar de campground die ergens in de middle of the nowhere-mountains lag. We zaten zo hoog dat we de eeuwige sneeuw zowat konden aanraken. Er was geen stromend water en de wc was een gat in de grond!! Eum, 2009 was het toch?! We zijn daarom na het eten maar meteen warm in onze slaapzak gaan liggen.
De volgende ochtend werden we weer vroeg gewekt, want voor we Yosemite (uitspreken als Joosimitie, niet als Djoosemait of Joosemiete) in gingen wouden we nog naar Bodie en wouden we Mono Lake zonder regen zien. Toen we wakker werden hebben we dan ook meteen onze tent ingepakt en omdat litte queen Danielle niet nogmaals wou toiletteren in een gat in de grond zijn we weer teruggereden naar Mono Lake om ons op te warmen met een nieuwe kop choco en een echte WC.
Na te zijn defrosted reden we richting Bodie. Een historisch goudverwerkings-plaatsje dat in 1900 plots werd verlaten. De overheid laat het onder behoud vervallen, waardoor je door de vieze ruitjes kan zien hoe mensen rond die tijd leefden. Erg leuk en interessant om te zien!! Na daar anderhalf uur te hebben rondgelopen reden we via de deels onverharde weg (die onze superauto toch even mooi trotseerde) weer terug naar Mono Lake om dit 'meertje' met helder blauw water van dichtbij te kunnen zien.
Daarna reden we via de Tiogapass richting Yosemite National Park. Heel erg mooi, maar meer daarover de volgende keer, want het verhaal is lang genoeg!!
Voor (enkele) foto's kunnen jullie kijken op: http://www.mijnalbum.nl/Album=BDARGN6T
En voor de 49 foto's van Ceciel kun je klikken op: http://www.mijnalbum.nl/Album=DHEURRJW
Liefs en een dikke kus
-
05 Juni 2009 - 03:43
Cis:
Joooow sis,
toch wel grappig om te lezen dat we dezelfde dingen totaal anders beleven... Een verschil als dag en nacht... of als "bestuurder" en "bijrijder" ;). Just kidding! Erg benieuwd naar Alcatraz morgen!!!
(K) -
05 Juni 2009 - 08:19
Hester:
Heey daan,
Vond het echt superleuk om al je verhalen te lezen! En de tijd vliegt echt ja. Aan je verhalen te horen heb je het helemaal geweldig gehad. Heb er echt bewondering voor dat je daar in Amerika bent!
Geniet nog van de tijd die je daar nog hebt!
groetjes Hester -
05 Juni 2009 - 10:58
Christa:
Hey Daan!
Mooie verhalen weer zeg! De foto's zijn echt zo super mooi!!!! Super gaaf om dat allemaal te zien :) Jullie zijn ware bergbeklimmers en kampeerders geworden :D
Geniet er nog maar even van!!
Dikke kus!! -
05 Juni 2009 - 11:02
Tammetje:
Heej!!
T klinkt allemaal supertof en superspannend wat jij meemaakt daar..
k zou er jaloers van worden :D
xx -
05 Juni 2009 - 11:10
Daphne:
Klinkt super!!! geniet er nog maar even van, want Nederland is gewoon weer als vanouds. Na 5 minuten was ik weer helemaal gewend! En het is hier kouddd! -
05 Juni 2009 - 11:35
Fien:
Lieve Danielle
wat een avonturen lees ik weer; wel iets anders dan een weekendje Veghel; maar dat is voor dit moment ook goed. doei doei -
05 Juni 2009 - 12:50
Agnes:
Hallo Queen Danielle
Ja, dat ben je als je op koninginnedag geboren bent!
Maar het was weer super om ook jou verhaal te lezen en de foto`s te bekijken.Volgens mij hebben jullie al wel zoveel foto`s genomen, dat je een weg kan maken van Amerika naar Nederland! Dit is misschien wat overdreven maar je kamer kan je er wel mee behangen!
Ga zo door!
xxxx
-
05 Juni 2009 - 14:47
Elly:
Hallo Daniélle,
Ja, wat kan ik nog aan al die reactie's toevoegen het blijft in een woord GEWELDIG om het zo te volgen laat staan om het echt te beleven zoals jullie.
En ja ws. is het nu wachten op het spannende slot van je reisverhaal.
Kus en groet van Elly -
05 Juni 2009 - 18:14
Elise:
Daan!
Super leuk verhaal weer zeg! heel veel plezier nog verder :D...
X -
06 Juni 2009 - 19:24
Erna:
Dear Daan,
Wat sta je in dat potje te roeren????
Bye, bye -
06 Juni 2009 - 20:49
Susan:
Ha Daan! Leuk om jullie avonturen te kunnen volgen! Heb net Ceciels site ook gelezen, grappig om te zien dat jullie twee heel verschillende verhalen hebben! Ga nu jouw foto's nog even bekijken! Blijf lekker genieten en groetjes aan Ciel! Kus -
07 Juni 2009 - 11:49
Elles:
Heee Daan!
Wat een superleuke dingen hebben jullie weer gedaan! Zal zo een poging doen om de foto's te bekijken, het Afrikaanse internet is namelijk behoorlijk sloom :(!
Maar wat gaat de tijd snel, nog 13 dagen en je bent al weer terug!
Geniet nog van je tijd in de VS!
Liefss El
-
07 Juni 2009 - 12:45
Nina:
Hey Queen Daan!
Time flies when you're having fun!!
De foto's zijn weer prachtig!!! Zal zeker wel ff wennen zijn als je terug gaat naar het platte saaie Nederland;) Dat wordt Afkicken!!
Veel plezier met je laatste daagjes.
xxx -
07 Juni 2009 - 15:00
Caby:
Hey Danielle
Je hebt zo te zien al weer heel wat avonturen beleeft.
maar wel vet gaaf en mooi
Nog heel veel plezier,geniet er van zo lang het nog kan.
Dikke kus:je nichtje Caby -
08 Juni 2009 - 19:29
Lindy:
Hey meid,
Nou...zie nu dus dat je al snel terug komt! Dat wordt feest!! -
11 Juni 2009 - 10:41
Sandy:
Leuk, leuk, leuk :D Oh wat doe jij toch allemaal super leuke dingen! Maar het is nog maar even, en dan ben je weer gezellig terug! :D
Geniet er nog maar van.. en tot snel! :D
Liefss -
11 Juni 2009 - 11:28
Tetske.:
Had het verhaal gelijk al gelezen, maar ik zie dat ik nog helemaal niet gereageerd had! :o
Jullie worden nog heuse survivalmeiden! (En nog bedankt voor de uitspraak van Yosemite ;) Heb je daar opmerkingen van amerikanen over gekregen? ) En dat gat in de grond had ik denk ik ook wel gezien na één keer. ;)
Veel plezier nog! Nog maar een paar daagjes..
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
